Knoop met borduurwerk

Na enig prutsen heb ik een heel klein borduurwerkje om een stofknoop gekregen. De diameter van de knoop is slechts 19 millimeter, dus nog geen 2 centimeter. Het viel aanvankelijk niet mee, maar over het resultaat ben ik tevreden. Eigenlijk is het een klein sieraad geworden, zo mooi vind ik het.

Een klein eikeltje

Ongewild functioneert Etsy wel eens als voorbeeld of was het nou Pinterest waarop ik zo'n soortgelijk eikeltje zag? Ik weet het niet meer, maar besloot een paar dopjes in het bos te zoeken zodat ik het na kon maken. Dat is gelukt, misschien maak ik er verder een soort slinger van of steek ik ze in de adventskrans. Andere ideeën?

Hoofdband in Mor Astrup of Mor Rostad

Weet je nog dat ik een paar jaar geleden bezig was met Mor Astrup? Dat was toen het handwerkblad Handwerken zonder Grenzen over deze techniek van breien schreef. Er is niet veel over te vinden, maar op Ravelry zag ik een in het rond gebreide muts. Elke tweede naald moet je dan averecht breien, maar je hebt geen draadjes aan het uiteinde van elke naald. Dat was een hele uitvinding, want je kunt immers van alles in het rond breien.

Eerst heb ik deze hoofdband uitgeprobeerd met sokkenwol. Ik vind 'm mooi van motief, het sokkengaren geeft echter wel een tamelijk dun breisel. Weet je dat deze simpele hoofdband 112 steken had? Dat komt natuurlijk ook omdat je niet van links naar rechts werkt, maar van beneden naar boven. Ik experimenteer nog verder.

Hieronder zie je mijn proeflapje van februari 2011.

Een handwerkboek op zondag

Tien dagen geleden was ik jarig en ik kreeg onder meer het boek "Visserstruien" van Stella Ruhe, verschenen in een Nederlandse en in Engelse versie in september 2013.

Een mooi cadeau, echt een boek om in te kijken en in te lezen. Wist je bv. wat een gatenmetiel is? Ik wel toevallig, al schreef de Texelse notaris (of de notarisklerk) gatenbetiel op. Het is een soort platte schotel met gaatjes, waarop vis kon uitlekken en geserveerd werd. Als ik het op internet opzoek, dan wordt het overigens gelijk gesteld aan een vergiet.

Maar natuurlijk is dat slechts een detail uit het boek. Het gaat vooral om de visserstruien zoals die voornamelijk op oude foto's zijn overgeleverd. Tal van plaatsen komen aan bod en er blijken nog heel wat meer plekken met een overgeleverde trui te zijn, dan de pionier Henriette van der Klift in de jaren tachtig van de vorige eeuw gevonden heeft.

Het is wel goed om te weten dat er in dit boek geen kant en klare patronen staan. Wel patronen van de gebruikte motieven, maar geen patronen van de visserstruien. Ze worden volgens een soort algemeen "recept" gemaakt, zoals op pagina 47 staat. Hierdoor zal het boek niet snel verouderen, maar wordt er nog wel wat eigen inbreng gevraagd.

Kasper de kleermaker

Bij ons op school worden de verteltassen goed gebruikt. Dat weet ik, omdat ik het zelf een beetje regel. Ze worden niet mee naar huis gegeven, maar de grotere kinderen uit groep 6 lezen met behulp van de verteltas voor aan de kinderen van groep 1/2. Na het voorlezen spelen ze ook een bijpassend spelletje, luisteren of zingen een liedje, maken een kleurplaat uit het boek enzovoorts.

Dat motiveert me om zo nu en dan een nieuwe tas te maken. Soms komt het werk niet helemaal af. Maar dit boek leent zich er goed voor en lag al zo'n tijd op me te wachten, wel een paar jaar.



Vorige week kwam het er dan eindelijk van. Ik heb het schort gemaakt volgens het patroon uit het boek, waarbij ik toevallig bijna dezelfde stof gebruikte als in het boek. Verder heb ik een vrolijke oranje tas met voering genaaid en heb ik nog een miniwasmand, miniknijpers, een minihangertje van hout, een centimeter en kleine doosjes wasmiddel. Daar kan leuk toneel mee gespeeld worden en met de centimeter kunnen ze de lengte van elkaar meten.

Nu nog even een goede kleurplaat of een geschikt ander werkblad zoeken en klaar is kees.

Fluffy puppy

Tjonge, wat was het een klus. Het heeft me echt weken van treinreizen gekost, waarbij moet worden opgemerkt dat ik nu slechts twee keer in de week van Utrecht naar Amsterdam ga en vice versa. Maar nu is ie helemaal af, inclusief de stiksteekjes. Tijd voor een nieuw borduurtje dat in mijn tas past!

Om been of pols

Ze staan al in mijn "winkeltje", maar opeens realiseerde ik me dat ik het gebruik hier nog niet had laten zien.

Je kunt ze dragen als beenwarmer of om je pols. Eigenlijk horen ze vlak onder de knie, maar ik had geen lange laarzen ter beschikking. Ze zijn zo lekker warm! Het gebruikte materiaal is namelijk wol en alpaca. Dat voelt heel zacht en is tegelijkertijd behoorlijk warm.



Als je ze om je kuiten draagt, dan hebben ze maat M. Om je polsen is het eerder maat L.

Kaartweven: een tentoonstelling in Leiden

We brachten zaterdag een bezoek aan Leiden. Wat een leuke stad! Er zijn zo ontzettend veel musea dat we haast geen keus konden maken. Uiteindelijk gingen we o.a. naar het Wevershuis. Daar hebben we bepaald geen spijt van.



Vermoedelijk is het een van de onbekendere musea van Leiden en het is ook klein, maar ik vond het erg leuk. Ten eerste krijg je een indruk hoe men vroeger leefde. Wat een tocht in zo'n huisje. Dat moet in de winter erg koud geweest zijn, dat kan niet anders. Op de gangmuur staat een overzicht van alle bewoners, voor zover ze bekend zijn. Wat opvalt is het aantal mensen dat in zo'n klein huisje leefde en er werd natuurlijk ook nog geweven.



Tot 10 november is er een tentoonstelling verzorgd door de Nederlandse kaartweefkring. Ooit probeerde ik het zelf. Zo weet ik dat het helemaal niet meevalt. Het is een aparte techniek die niet eenvoudig onder de knie te krijgen is. Des te meer bewondering heb ik voor het getoonde werk.



Er waren veel verschillende banden en ook uit diverse culturen. Van Nijntje tot kernachtige spreuken, van sierlijke geometrische motieven tot mythologische figuren.



De foto's geven de diversiteit weer, hoewel ik lang niet alles kon fotograferen door het beperkte licht en een iets krakkemikkig fototoestel.



Wie handig is naait de banden aan elkaar en krijgt zo bijvoorbeeld een tas.



Als je al het moois wilt zien, dan zul je zelf een bezoek aan het museum in Leiden moeten brengen.



In een later bericht schrijf ik verder over de stad en wat we daar voor fraais zagen.

Een handwerkboek op zondag

"Twee sokken tegelijk" van Melissa Morgan-Oakes is in 2009 verschenen bij Forte en niet meer leverbaar. Ongetwijfeld zijn er nog wel winkels die een exemplaar in voorraad hebben en het staat in menige bibliotheek. Het boek heeft 144 pagina's.

Eerst wordt natuurlijk de techniek van het breien van twee sokken tegelijk op de rondbreinaald uit de doeken gedaan. Dat wordt zeer uitgebreid verteld met veel foto's. Daarna volgen een aantal sokkenpatronen, met een maattabel aan het eind.

Het idee sprak me enorm aan. Stel je voor dat je tegelijk met twee sokken klaar bent ... Vol enthousiasme ging ik dan ook meteen na aanschaf aan de slag. Het blijkt echter toch tamelijk ingewikkeld te zijn. Ik moest zo vaak weer in het boek kijken, dat ik het uiteindelijk opgaf. Dat is natuurlijk mijn persoonlijke ervaring, die ook wat over mijn doorzettingsvermogen zegt.

Wat resteert zijn dan de sokkenpatronen, die met wat handigheid om te zetten zijn in "normale" sokkenpatronen. Dat zal ik eens doen, want eerlijk gezegd heb ik ze tot vandaag nooit goed bekeken.

Twee sokken

Het heeft enige moeite gekost, maar nu heb ik dan toch twee sokken af. Bovendien vermindert het aantal breiprojecten, want het was iets teveel. Eigenlijk moest ik bij gaan houden welke naalden voor welk project waren, onthouden kon ik het haast niet meer. Jullie hebben ze nog niet allemaal gezien, maar het komt eraan nu ik bezig ben om eerst eens af te ronden.



Een paar detailfoto's om ten eerste eens het elastiek aan de binnenkant te laten zien. Ik vind zelfgebreide sokken namelijk zonder elastiek weinig draagbaar. Ze zakken steeds af. Daarom verwerk ik aan de binnenkant elastiek. In dit geval is het lichtblauw. Dat kleurt helemaal niet, maar je ziet er normaal gesproken niets van.

Het tweede detail zijn de tenen. De tweede sok (zonder paarse teen, ik kwam een beetje anders uit) is aan het eind gesloten met de "Kitchener stitch". De steek vergeet ik telkens weer, maar ik vind het toch beter zitten dan het gewoon samentrekken van de laatste acht steken zoals het patroon voorschrijft. Bij de eerste sok heb ik het braaf gedaan, maar ik ben niet zo tevreden daarover.

Leuke links

En altijd zijn er weer meer ideetjes te vinden op internet:

• Het Pinterest bord met kerstideeën van Marion is haast onuitputtelijk.
• Als je van borduren houdt, dan kun je heel goed terecht op de Flickr-pagina's van KissyCross.
• Meer een collectie ter inspiratie is dit bord met kogin.

Proefbreier(s) gezocht, liefst met baby

Zonder het op dit blog te zetten heb ik flink met Fenna geëxperimenteerd. Hierboven zie je een breisel volgens het boek "Bijzondere breisels voor baby's en peuters", zoals ik dat op 22 september besprak. Maar wat je hier niet ziet, zijn alle biezen die nog toegevoegd moeten worden. Als ik goed geteld heb zijn dat er wel zeven en die biezen moeten er allemaal aangenaaid worden. Wat een ramp om te doen! Ik ben nog wel braaf met breien begonnen, maar besloot al snel dat het anders moest. Bovendien is het patroon in mijn ogen te kort en te wijd, al kun je dat op de foto door het omkrullen niet zien.

Kortom ik ben aan het breien geslagen met een andere bol Fenna en na het nodige experimenteren heb ik mijn breipatroon voor een pullover met V-hals af. De biezen aan de zijkant worden aangebreid en het wordt gesloten met knoopjes aan de zijkant. Uiteindelijk wil ik het patroon voor een klein bedrag verkopen. Het zal dan ook in het Engels vertaald moeten worden en voorzien worden van een foto. Maar nu zoek ik proefbreiers, het liefst met een baby in de buurt om de pullover te passen. O ja en natuurlijk in het bezit van een bol Fenna, want hier is althans geen enkele bol meer verkrijgbaar bij de Wibra. Dus wie wil er het patroon uitproberen? Ik zal de eerste drie personen die daarom vragen het patroon sturen.

Breinaalden

Van mijn oma, van mijn tante en van mijn zus heb ik een ruime hoeveelheid brei- en haaknaalden gekregen. Met en zonder knop, voor Tunisch haakwerk, voor hele fijne werkjes of juist voor hele grove. Ik dacht eigenlijk wel genoeg breinaalden te hebben, vooral toen er ook nog een aantal rondbreinaalden bij gekocht waren.

Nou heb je die rondbreinaalden in allerlei lengtes, dus daar ga je al. Verder zijn voor sommige breiwerkjes bamboenaalden wel heel fijn omdat ze stroever zijn, al heb ik inmiddels ontdekt dat bamboe wel kwetsbaarder is. Maar ik koop ze braaf, als ik ze nodig heb.

De laatste tijd verschijnen er echter steeds meer patronen waarin kwartnaalden gebruikt worden, ik bedoel bijvoorbeeld 3,25. Voor het petrol vest heb ik die eigenlijk nodig, maar ik weiger ze in dit geval aan te schaffen. Het verschil tussen bijvoorbeeld 3,25 en 3,5 is volgens mij ook slechts minimaal. Wat vinden jullie?

NB Het eerste pand van het petrol vest is af, dat zie je hierboven.

Een handwerkboek op zondag

Christiane Dahlbeck heeft heel wat boeken op haar naam staan, waaronder "Blümchen" uit 2008. Ik was meteen verkocht toen ik dit boek doorbladerde, de motieven zijn helemaal mijn smaak. Dat is natuurlijk persoonlijk, dat realiseer ik me heel goed.

Sindsdien heb ik enkele patronen gemaakt en ontdekt dat er wel veel halve en kwartsteekjes gemaakt moeten worden. Je zult absoluut op linnen moeten werken, op Aïda zijn de borduurpatronen niet goed uitvoerbaar.

Verder spreekt het onderwerp niet iedereen aan. Maar blader de 55 pagina's maar eens door als je de kans krijgt op een beurs of bij een speciaalzaak. Door de gekozen kleuren en motieven heeft het boek een veel minder zoete uitstraling dan je zou verwachten bij dit onderwerp.

Wollyhood

Op de Weversmarkt in Hoorn kocht ik 10 bollen korenblauwe dikke wol van Drops, in de hoop daar een vest van te breien. Dat heb ik inmiddels gedaan, maar er bleken nog bijna vijf bollen over te zijn. Net niet genoeg voor een nieuw vest en zonde natuurlijk om te laten liggen. Goede raad was duur, tot ik op de website van Drops keek. In mijn woonplaats Utrecht bleek zowaar een verkoper van Drops te zitten. Het is wel een webshop, maar je kunt er op afspraak ook langs. Voor mij ideaal, want zo werden de bollen niet extra duur door de verzendkosten of onnodige extra aankopen.

Wollyhood blijkt een flinke voorraad te hebben en het is gemakkelijk om een afspraak te maken met de sympathieke eigenaresse, die om de hoek woont. De studio is groter dan ik me tevoren voorstelde en het is ook mogelijk om eens rond te kijken op afspraak. Een adresje om te onthouden!

Een kaart

Meestal maak ik minstens twee kaarten, maar dit keer had ik slechts tijd voor één exemplaar. Het werd deze groene kaart. Niet helemaal de kleur van mijn keuze, maar in dit geval wel passend vond ik. Lekker fel!

Warme band

Van een halve bol Andes van Drops breide ik op verzoek deze "warme band". Een beetje een rare naam, maar een haarband is het ook niet. Ik bedoel een band die het voorhoofd warm houdt als het buiten kouder wordt. Weten jullie de echte naam waaronder zo'n band bekend is?

Een handwerkboek op zondag

Of ik geen borduurboeken bezit, vroeg laatst iemand. Een begrijpelijke vraag gezien de boeken die hier tot nu toe aan de orde zijn geweest. De bibliotheek mag dan weinig borduurboeken hebben, mijn kast telt er juist heel wat. Daaronder "Japan au point de croix" een boek uit 2009 van Anne Sohier-Fournel verschenen bij uitgeverij Marabout.

Zoals de titel al aangeeft, is het boek in het Frans. Voor een brei- of haakboek zou dat een probleem kunnen zijn, maar voor een borduurboek maakt het eigenlijk niet uit.

Het is prachtig vormgegeven en bevat vele mooie foto's. Daarnaast heeft het inspirerende borduurpatronen van eigenlijk alles dat als typisch Japans wordt beschouwd. Traditionele motieven zoals ze op papier worden gebruikt, slippers, een tempel, kimono's en het beroemde schilderij van de golf van Katsushika Hokusai.

Het is een mooi boek om in te kijken en uit te borduren. Als minpuntje kun je het niet zo grote aantal patronen noemen (49 op 144 pagina's).

Fenna

Nogal als spuit elf heb ik deze Fenna gevonden bij de plaatselijke Wibra. De mooiste kleur hadden ze helaas niet, maar ik heb toch in totaal tien bollen gekocht van deze kleuren. Deze winter kan ik vooruit wat betreft wol!

Op deze blogs zag ik de wol al voorbij komen: hier, hier, hier, hier, hier, hier en hier. Dat is overigens nog maar een selectie, er is nog veel meer te vinden over deze wol.

Sneak peak

Hier heb je alvast een klein voorproefje van één van mijn nieuwe Etsy-producten. Volgende week ga ik ze geleidelijk aan in de winkel zetten. Tot die tijd is het nog sale. Met de coupon code "uitverkoop" krijg je 30% korting op bestellingen boven de 10 euro. Dat geldt dus tot zondag 6 oktober. Sla je slag!

Aan de wandel

In het voorbijgaan kom je soms erg leuke vensterbanken zoals deze tegen. Wist je dat er zelfs een speciale site met vensterbanken op thema is? Die wetenschap heb ik trouwens ook weer van een ander.

Je wilt ieders privacy respecteren, vandaar dat alleen de gebreide poppen op de foto te zien zijn. Volgens mij kun je de foto iets groter maken door erop te klikken.

Gebreid hartje

Zondag ruim een week geleden besprak ik het boek "Bijzondere breisels voor baby's en peuters". Veruit het kleinste werkje in het boek is dit hartje, bedoeld ter versiering van een zakje bijvoorbeeld. Het was een leuk werkje en hoewel ik al veel gehaakte hartjes heb gezien, kom ik niet zo vaak een gebreid exemplaar tegen.