Borduren met de machine én met de hand

Deze ATC van Elizabeth Cameron uit Schotland is geborduurd met de machine en daarna met de hand versierd. Dat laatste is werkelijk heel fijntjes gedaan. Blaadjes, bloemetjes en vlindertjes zijn dus met kleine stiksteekjes ingekleurd. Misschien kan ik dat ook eens proberen met mijn nieuwe naaimachine die ook enkele siersteken kent.

Europaplein

Laatst moest ik bloed laten prikken en we besloten er meteen een wandelingetje aan vast te knopen. Zodoende kwamen we op het Europaplein in Utrecht. Niet direct een stimulerende omgeving vind ik. Om je een beeld te geven: langsrazende auto's, hoge flats met kleine koopwoningen voor studenten, een vestiging van Coolblue en de Praxis.

Toch zagen we iets verrassends, wat er volgens mij nog niet zolang staat. Namelijk een grote M, bekleed met tegeltjes en voorzien van plantjes. Veel weet ik er niet van. Het is in ieder geval van kanaal30 en de M staat voor Merwedekanaalzone. Aan het Merwedekanaal verrijst namelijk een hele nieuwe buurt van Utrecht, die uiteindelijk ongeveer 10.000 woningen moet gaan tellen.

We gaan het zien. Het is in ieder geval nu mooier langs het Merwedekanaal dan straks. Al snap ik natuurlijk dat er grote behoefte is aan woningen in de stad.

Om nog even te laten zien dat het een heuse "M" is, plaats ik tot slot nog een foto uit de juiste hoek.

Jan Houtman

In Handwerken zonder grenzen stond in het vierde nummer van 1989 een interview met Jan Houtman. Interessant om te lezen, want eerlijk gezegd wist ik niet zoveel van deze man die een vernieuwende geheel eigen draai aan de Nederlandse merklappen heeft gegeven. Hij werd geboren in 1929 op Sumatra en is overleden in 2007. Tijdens zijn werkzame leven was hij eigenaar van een kleine drukkerij. Zijn grafische opleiding heeft zeker de compositie en de layout van de merklappen beïnvloed. Hij borduurde er meer dan 120!

Op de handwerkbeurs in 2011 kocht ik een aantal kaarten waarop zijn merklappen zijn weergegeven. Verder ontdekte ik tot mijn verrassing een heuse Jan Houtman SAL, zijn er meerdere boeken over zijn merklappen en een boek getiteld "Jan Houtman Merklappen, Een leven in kruissteek". Dat laatste zou ik wel eens willen lezen, misschien krijg ik het nog eens te pakken.

Voorjaar!

Deze week heb ik voorjaarsvakantie oftewel krokusvakantie. Ik herinner me niet dat het ooit zo van toepassing was op het weer. Het is warm, zonnig en in de tuin staat alles te trappelen om te ontspringen.

Nou ja, zo lijkt het althans. Feit is wel dat ook de insecten opeens opduiken. We genieten deze dagen van het buitenleven.

Sinaasappelplant

Van de zomer stond onze sinaasappelplant buiten. Hoewel de blaadjes er niet zo florissant uitzagen, zaten er ontzettend veel bloemetjes aan. Ik heb 'm al een paar keer op mijn blog laten zien, want het is de eerste keer dat de plant het zó goed doet. Meer bloemetjes dan we ooit hadden durven hopen, zijn ook werkelijk een sinaasappeltje geworden. Midden in de winter staan de oranje vruchtjes te stralen in de zolderkamer.

Op de onderste foto kun je zien hoe de plant er van de zomer bij stond.

ATC Veldboeket

De ATC's die ik niet eerder heb laten zien op mijn blog, ga ik geleidelijk alsnog tonen. Zoals dit stijlvolle kaartje, gemaakt in januari 2009 door Jackie Russell uit Australië. De bovenkant is van textiel en er is een kartonnetje d.m.v. een dichte zigzagsteek aan vastgemaakt als achterkant. Dat is natuurlijk met de naaimachine gedaan. De rest van de ATC is ook geborduurd met de machine op een verscheiden en kleurrijke manier. Een mooi geheel!

Laatste ijspret

In het Beatrixpark schaatsten gisteren alleen de hoentjes nog.

Tegelijkertijd hadden ze ook de lente al een beetje in hun bol.

De dagen met zon en een strakblauwe lucht mochten er zijn, toch was dit ook een mooi sfeervol plaatje.

Doorbreien

Om te voorkomen dat het halverwege blijft liggen, ben ik lekker aan het doorgaan met het babydekentje. Ik ben nu ongeveer halverwege en het is al heel wat kleurrijker dan het begin. Het zelfbedachte breipatroon is simpel en dat maakt dat er eenvoudig aan gewerkt kan worden op tijdens een autoritje of voor de televisie.

De achterkant van het breiwerk is trouwens ook wel aardig. Ik heb niet echt beslist welke kant ik ga gebruiken, vandaar dat de losse draadjes nog niet afgewerkt heb.

Deens hartje

Tot nu toe heb ik alleen de drie oudste jaargangen van Handwerken zonder Grenzen doorgekeken en ik ben al zoveel leuke dingen tegengekomen! Dit Deense hartje is er ook een voorbeeld van. Natuurlijk heb ik ze weleens eerder gezien, maar nu was de tijd rijp om er ook werkelijke eentje proberen te maken. Het viel niet mee, maar het is gelukt.

Het is de opmaat tot een gehaakte versie en wie weet ook een geborduurd hartje. Van beide hartjes staat er een patroon in, maar ik denk dat ik toch nog iets ga veranderen aan het gehaakte hartje.

Zeepaardje

Doordat me gevraagd werd wat een ATC (Artistic Trading Card) precies is, dacht ik er opeens aan dat ik nog een aantal kaartjes niet heb laten zien. Terwijl ik toch hele mooie exemplaren geruild heb. Zoals dit geschilderde zeepaardje, dat werkelijk van het papier af spat.

Sneeuwbouwwerk

Op het gezamenlijke achterstraatje is een heus bouwwerk gemetseld van sneeuw. Het ziet er imposant uit, zeker als je wat dichterbij komt.

Van de buitenkant is het mooi strak, van binnen zijn de muren wat ronder.

In onze eigen tuin heeft het vogelhuisje een schitterend wit dak gekregen. Doordat we wat opgewaaide sneeuw hebben verwijderd in het huisje, vliegen de vogeltjes nog steeds af en aan.

Proeflapjes

Alvast vooruitlopend op het breien van een trui naar eigen model, heb ik een paar proeflapjes gebreid. Het gemêleerde rode garen komt niet echt goed uit de verf, daarom vertel ik maar dat er een draadje groen en ook wat glitter in zit. Volgens mij heb ik het een paar jaar geleden gekocht op de handwerkbeurs bij Bart&Francis. Van dit garen heb ik genoeg voor een trui, dus ik zou zo kunnen beginnen. Ware het niet dat er eerst een paar andere dingen af moeten worden gemaakt.

Het lila proeflapje is gebreid met Lett lopi. Prima geschikt om alvast het aantal steken en naalden per 10 centimeter vast te stellen, maar niet in de gewenste kleur. Als de fysieke winkels weer opengaan, dan gaan we een mooie kleur uitzoeken. Ik vind het namelijk heel lastig om bij een webshop de kleur echt goed te beoordelen. Het komt ...

Dolfijn

In mijn borduurlaadjes zijn nog steeds kleine pakketjes te vinden, waaraan ik helemaal niet begonnen ben zoals deze dolfijn. Het is een pakketje van ooo-oven.ru. Heb je daar nog nooit van gehoord? Nou ik ook niet totdat ik aan dit kleine borduursel begon. Het wordt geborduurd op 14-mesh plastic canvas. Eerlijk gezegd wist ik niet eens dat er zulk fijnmazig plastic stramien bestond. Wat mij betreft wel een vondst voor sommige werkjes, ik denk bijvoorbeeld aan een ATC. Wat vinden jullie?

Tuin in de winter

Op een zonnige dag ziet onze achtertuin er heel anders uit dan als het druilerig is en maar niet echt licht wil worden. Zelfs de uitgebloeide bloemen van de hortensia zien er dan op een bepaalde manier sprookjesachtig uit.

Toch duiken er voorzichtig al wat bloemen op. De helleborus natuurlijk, een echte winterbloeier. Ook het sneeuwklokje "hoort" zijn kop op te steken in januari/februari.

Een beetje out-of-season vind ik deze bijna bloeiende camellia wel. Hoewel ik de bloemen al in meer tuinen heb gezien, denk ik dat de bloei eigenlijk wat meer bij het voorjaar hoort. Tja, klimaatverandering vrees ik.

Sokpop

Op vrijdag geef ik groep 3 in groepjes online les. Het valt niet altijd mee om het interessant en afwisselend te houden voor kinderen van die leeftijd. Toevallig ging de leestekst tien dagen geleden over een sokpop.

Hoewel er een tekening bij het verhaal stond, leek het me toch duidelijker om er eentje te maken. Daarbij kwamen mijn knopen goed van pas. Een aantal kinderen pakten er meteen een knuffel bij, toen ze mijn sokpop zagen. In ieder geval een beetje interactie!