De naaimachine (van Natalie Fergie)

Op de voorpagina van de online bibliotheek worden wisselende boeken geëtaleerd. De naaimachine stond op zekere dag zo in the picture bij de categorie literatuur. Als handwerkster sprak de titel en de omschrijving me wel aan, dus heb ik het boek geleend en gelezen. Natalie Fergie beschrijft vanuit een aantal personages uit verschillende tijdvakken de geschiedenis van een Singer naaimachine. Van een fabriekarbeidster die op drift raakt door een staking, een vrouw die heel veel naait tot de eigenaar van de de machine in zijn nadagen. De eerste hoofdstukken vind ik boeiend en afwisselend om te lezen. Helaas vond ik het eind van het boek té toevallig om geloofwaardig te zijn.

Wat mij betreft: literatuur nou nee. Leuk om te lezen: jawel. Als ik het boek zou moeten beoordelen zou ik drie van de vijf sterren geven.

Kastanjes

Jaar in jaar uit zit ik een beetje te dubben wanneer het thema "Herfst" het beste aan de orde kan komen in mijn muzieklessen. Omdat het weer dezer dagen zo duidelijk een omslagpunt kent, is er dit schooljaar geen enkele ruimte voor twijfel: now is the moment. Bovendien heb ik zaterdag prachtige kastanjes gekregen.

Tijd dus voor mijn favoriete kleuterliedje Mooie kastanje en ook voor het aloude Tikketakkeregen en Herfst, herfst, wat heb je te koop. Daar de kinderboekenweek straks over Gi-ga-groen gaat, is er een schat aan ander materiaal beschikbaar. Met groep 3 en 4 ben ik al begonnen met Waar komen de bomen vandaan. En natuurlijk krijgen alle jonge kinderen zo'n roodbruine kastanje!

Col

In opdracht breide ik een warme col. Op het "model" toont het beter, want je ziet waarschijnlijk wel dat er een zeer rekbare steek is gebruikt. Ik heb 'm ook zelf even omgedaan, maar dat zit niet helemaal goed. Tja, er zijn lange en korte nekken en bredere en smallere schouderpartijen.

Toch leg ik even vast hoe ik het gedaan heb:
Met 100 steken Royal Batik van Zeeman heb ik 12 centimeter in de rondte gebreid in een boordpatroon van twee recht, twee averecht. In de laatste naald van het boordpatroon heb ik van elke 10 steken de negende en de tiende steek samengebreid, zodat er nog 90 steken resteerden. Daarna heb ik een toer recht gebreid en vervolgens in een rechte naald van elke 9 steken de achtste en negende steek samengebreid, zodat er nog 80 steken overbleven. Na weer een naald recht heb ik nog 8 steken geminderd, door van elke 8 steken de zevende en de achtste steek samen te breien m.u.v. de 5de en de 10de keer. Tot slot ben ik weer overgegaan op het boordpatroon en heb ik nog circa 11 centimeter gebreid met 72 steken.

Voor mezelf is het goed te volgen zo. Mocht je het ook willen proberen en iets niet snappen, dan licht ik het graag toe.

Nadat een ieder die ik het vroeg (inclusief de bloglezers) geborduurde ogen voor de schildpad de beste optie vond, heb ik twee eenvoudige oogjes geborduurd in Franse knoopsteek.

Harmelen

Een week geleden besloten we de boel de boel te laten en nog eventjes van het mooie weer te genieten. Achteraf gezien was dat precies op tijd. We wandelden langs het jaagpad in Harmelen in prachtig nazomerweer.

Harmelen is een oud dorp en nieuwe huizen zijn tamelijk zeldzaam. Maar we zagen er wel een paar.

Het jaagpad loopt langs het riviertje de Oude Rijn. Onderweg zie je veel mooie achtertuinen.

De wandeling is voor het grootste deel onverhard. Fijn om te lopen, al kan ik me wel voorstellen dat het later in het jaar drassig zal worden.

Langs het pad zagen we tomatenplanten met vruchten in verschillende kleuren.

Natuurlijk vielen ons de zwarte tomaten op. Ze glansden en de rijpe vruchten waren echt diepzwart.

In een half ondergelopen bootje lag dit poesje heerlijk te slapen.

Eigenlijk liepen we de Potterskaderoute, waarvan we nog één ANWB-bordje ontdekte. Als je deze route ook wilt wandelen, dien je echter de wandelknooppunten te volgen en/of de routebeschrijving.

Wij liepen door tot het monument voor de 93 dodelijke slachtoffers van de treinramp in 1962 in Harmelen. Het is de grootste treinramp in de Nederlandse geschiedenis. Als je al die namen met geboortedatum bij elkaar ziet, dan besef je hoevéél dat er waren. Indrukwekkend en droevig.

Daarna zijn we omgekeerd en hebben hetzelfde pad in omgekeerde richting gevolgd. Er wachtte thuis wat werk ...

Terug in het hart van het dorp, hebben we nog even rondje gemaakt. We ontmoette o.a. dit markante torentje.

Deze duiventoren behoorde bij het huis Harmelen en stamt vermoedelijk uit het begin van de negentiende eeuw. Zie je de vogels zitten?

André Zentveld

In de etalage van een bakkerij in Harmelen zagen we bij toeval dit schilderij van André Zentveld. Het is door de etalageruit heen gefotografeerd, vandaar dat het een beetje spiegelt. De vrolijke kleuren en de naïeve stijl spreken meteen aan. Het bleek een onderdeel te zijn van het kunstlint 2022 in groot-Woerden. Nog imposanter vind ik het werk Circle of life van Zentveld, dat te zien is tot en met 2 oktober bij branderij Joost, Voorstraat 45 in Woerden.

Bescheidener, maar niet minder mooi, is het visitekaartje van André Zentveld. Hij woont in Harmelen en aan belangstellenden laat ik graag zijn naam, adres en mailadres weten.

Breiplaatjes

Al wat langer lag het leuke plaatje van het breiende schaap van Filcolana te wachten op een blogje. Dit weekend kwam daar het omaatje bij, dat mijn moeder voor me uitknipte uit een tijdschrift. Een grappig tweetal!

Fête Galante

Het festival Oude Muziek vindt ieder jaar in Utrecht plaats. In een dag of tien zijn er dan heel veel concerten en andere evenementen, met meer dan 70.000 bezoekers. Tot mijn schande bezocht ik tot nu toe alleen de (gratis) Oude Muziekmarkt wel eens. Overigens valt het bijna altijd in de eerste of tweede week van het schooljaar, niet echt een gunstige periode voor mij.

Met een bezoek aan de muziek- en dansvoorstelling Fête Galante in de Stadsschouwburg, heb ik op 3 september eindelijk wél een onderdeel van het festival bezocht. We zaten mooi vooraan op rij drie en ik heb mijn ogen uitgekeken, terwijl tegelijk de oren gestreeld werden door prachtige doorlopende muziek. Zowel de dansers als de musici waren in kleurrijke historische kostuums gehuld. Alleen werden op de achtergrond historische prenten in bruintinten getoond, waarvan ik de meerwaarde niet zo zag. Ook de instrumenten trokken mijn aandacht. Zo werd er soms gespeeld op een doedelzakachtig instrument, waarvan ik later heb opgezocht dat het de musette is.

Verantwoording illustraties: L’embarquement pour Cythère, Antoine Watteau; Portrait de Gaspard de Gueidan en joueur de musette, Hyachinthe Rigaud; eigen foto van de musici vlak voor de voorstelling.

Dorst

De afgelopen droge periode was er niet alleen voor de planten, maar ook voor de dieren veel te weinig water. Meteen na de eerste flinke regenbui zagen we in onze tuin daarvan het bewijs. Op de grote ligusterbol landden namelijk een paar spreeuwen, die dronken van de natte blaadjes. Dit hadden we nog nooit gezien!

Museum Krona in Uden

Al een paar keer waren we in Uden langs het museum voor religieuze kunst Krona gelopen en in het voorjaar kwam het er eindelijk van om het werkelijk te bezoeken. Het museum is gevestigd in een -deels nog bewoond- abdijcomplex.

Tijdens ons bezoek was er een kleine tentoonstelling over de Cobra-kunstenaar Constant en een tentoonstelling over het veranderende kloosterleven in de jaren '60. Daarnaast was de vaste collectie te zien en kon je natuurlijk de kruidentuin bezoeken.

Constant kennen we natuurlijk als lid van de Cobra-groep, maar er was ook vroeg werk (het schilderij hier meteen boven) en later werk te zien.

Dit weefgetouw behoort tot de vaste collectie. Het intrigeert me, vooral omdat het er zo bij staat dat je het bijna wilt gebruiken. Overigens wel in een klein kamertje zonder ramen. Ik hoop dat het niet de oorspronkelijke plek is ...

Verder had ik een soort overlap met het Catharijneconvent verwacht, maar die was er eigenlijk nauwelijks. Deze prachtige zestiende-eeuwse Anna-te-Drieën zou wel in Utrecht kunnen staan. Maar omdat er hier niet zoveel van dit soort beelden te zien waren, komen ze eigenlijk beter tot hun recht.

Tot slot een Madonna van Jacques Frenken en zijn vrouw uit 1962.

Leuke links

Elke maand post ik een paar links. Vandaag gaan ze over breien, haken én borduren.

• Alleen al in het Nederlands zijn er 531 brei- en haakpatronen te vinden bij Schachenmayr!
• Om op tijd te zijn met je kerstborduurtjes, zul je nu moeten beginnen. Bijvoorbeeld met deze American Christmas cross stitch charts.
• Ook leuk: een gehaakte kerststal. Wel in het Engels en je moet tegen wat reclame op de site kunnen.

Waterlelies

Vlakbij ons ligt het "parkje van de gans". Althans zo noemen we het, omdat er een paar maanden een gans heeft rondgescharreld met een lamme vleugel. Op dit moment bloeien er sprookjesachtige waterlelies, meer dan ooit tevoren. Het lijkt erop dat waterlelies erg van warmte houden.