Gisteren vroeg Rosalia me om een stukje persoonlijke breigeschiedenis van de 20e eeuw te schrijven. Een interessante vraag, dus ik ga een poging doen.
Nu kan ik me voorstellen dat mijn moeder daar meer over te vertellen heeft. Want vrijwel alles dat door haar en mijn oma is gebreid, is nu versleten en weggegooid. Dat geldt zelfs al voor veel dingen die ik ooit gebreid heb.
Maar het olifantje dat hierboven is afgebeeld, is nog wel bewaard gebleven uit de zestiger jaren. Het is een knuffeltje dat ik als klein kind heb gekregen. Eerlijk gezegd weet ik niet eens zeker wie het gebreid heeft: mijn oma of mijn moeder. Wel is het helder waar het patroon vandaan kwam, namelijk uit de Ariadne, maandblad voor handwerken.
We hebben nog veel oude jaargangen van Ariadne en allerlei werkstukken die ik me herinner, zijn ontleend aan dat tijdschrift. Als ik blader in die oude nummers, dan herken ik namelijk van alles.
Word vervolgd .....
How lovely to have something from that far back
BeantwoordenVerwijderenErg leuke knuffel in die kleur.
BeantwoordenVerwijderenIk benijd je die oude Ariadne tijdschriften, hoor!
Wat een lieve knuf! Leuk dat je hem zolang al hebt. Ik heb laatst ook een stapel ariadnes gekregen (1980-1989) en ze zijn heerlijk om door te bladeren! Jammer dat ze ze niet meer maken tegenwoordig. Althans, de huidige Ariadne is ook heel leuk, maar ik mis zo'n handwerkblad...
BeantwoordenVerwijderenWat een mooi dierbaar breiwerkje.
BeantwoordenVerwijderenOh! Thanks! It's a beautiful history and the elephant seems that was knitted yesterday. It's a lovely history.. to be continued!
BeantwoordenVerwijderen