9 uur geleden
dinsdag 5 november 2024
Pompoen
Eigenlijk heb ik helemaal niets met Halloween. Toch vond ik deze pompoen opmerkelijk. Terugkomend van mijn werk fietste ik er steeds langs, maar dan is het helemaal of bijna donker. En eerlijk gezegd denk ik dan vooral aan de warme maaltijd die me thuis wacht. Zaterdag kwamen we er overdag voorbij en zijn we toch even afgestapt om een paar foto's te nemen. Het is een reuzegroot exemplaar, dat kun je wel zien aan de flespompoen die door de deuropening gluurt. Naar schatting is de pompoen een meter breed (op het breedste punt) en 1 meter 20 hoog. Verder zijn er nog allerlei leuke details, zoals het armpje met de hand en de verlichting.
Bij nadere beschouwing bleek dat we nét op tijd waren, het verval trad al duidelijk in. Op de bodem stond een laagje vocht, waardoor een soort groene soep ontstond. Mooi gemaakt!
zaterdag 2 november 2024
Ligfietsen
Afgelopen zondag fietsten we langs het Domplein in Utrecht. Eigenlijk waren we er al bijna voorbij, toen we iets opmerkelijks zagen. Wat was dat voor bijeenkomst?
Een aantal mensen -vooral oudere mannen- stonden rond een hele verzameling Velomobielen.
De meeste exemplaren waren uniek, zoals deze met muzieknootjes.
Het inwendige van het voertuig bleek ruimte te bieden aan een aantal persoonlijke spulletjes.
Deze heel speciale ligfiets is geschikt om een rolstoel te transporteren.
Eenmaal thuisgekomen heb ik natuurlijk even gezocht op internet. Het bleek om een toertocht te gaan ter ere van het 40-jarige bestaan van de ligfietsvereniging NVHPV: Nederlandse Vereniging Human Powered Vehicles. Ze maakten een geplande stop op het Domplein. Wel toevallig dat wij net op dat moment langskwamen.
woensdag 30 oktober 2024
Grote bonte specht
Dichtbij ons huis staat deze mooie boom. Het is er maar eentje en in de nabijheid zijn allerlei bouwactiviteiten. Menselijke bouwactiviteiten wel te verstaan, hoewel ...
Eerst zat er een gaai in de boom. Vervolgens kwam er een ekster langs die een eikeltje haalde uit een verstopplaats in de boom en er mee wegvloog. Had hij/zij die wel zelf daar opgeborgen? Binnen een klein half uur was de boom ook een rustplaats voor verschillende koolmezen en pimpelmezen. Er kwam ondertussen nog even een kauw langs.
Het meest opmerkelijke was echter het paartje grote bonte spechten. Aanhoudend getik vestigde de aandacht op hun aanwezigheid. In de vleermuizenkast waren al twee aanmerkelijke gaten ontstaan. De spechten deden een poging om de behuizing van de vleermuizen te kraken.
zondag 27 oktober 2024
Tableau anniversaire
Behalve de mooie zelfgemaakte kaart van mijn nichtje, was er nog meer creatiefs op mijn verjaardag. Het zelfgemaakte driedimensionaal tafereel met het breiende 60-jarige poppetje, staat symbool voor de tuinstoelen die we in het voorjaar gaan uitzoeken. De foto op de achtergrond is weliswaar niet bij ons achter gemaakt, maar het lijkt heel erg op onze openslaande deuren naar de tuin. Het tableau staat natuurlijk te pronken in de huiskamer.
Hartelijk dank voor alle felicitaties!
Hartelijk dank voor alle felicitaties!
zondag 20 oktober 2024
Jarig
Afgelopen week ben ik 60 geworden en ontzettend in het zonnetje gezet met bloemen, appjes, kaarten, cadeaus en verjaardagsliedjes. De allermooiste kaart was natuurlijk een zelfgemaakte. Mijn nichtje stuurde deze geaquarreleerde felicitatiekaart. Leuk hè!
donderdag 17 oktober 2024
Zwammen
Gisteren was het even heel mooi weer. We waren juist op dat ogenblik zo gelukkig om in de PWN-duinen in Castricum te lopen. Onderweg zagen we deze grote zwam op een dode boomstam.
Er was geen sprake van een heksenkring. Op de grond dichtbij was wel een tweede soortgelijk exemplaar te ontdekken, zoals je kunt zien op deze foto.
Een eindje verder in het bos ontmoetten we nog een bijzonder exemplaar, dit keer op de stam van een levende boom. De experts zullen ongetwijfeld weten wat voor soort zwammen dit zijn, ik heb er gewoon van genoten of ze nu wel of niet frequent voorkomen.
maandag 14 oktober 2024
Zwart op wit
Uit de boekenkast van mijn ouders kwam een oud verhalenboek genaamd "Zwart op wit". Als jonge onderwijzer las mijn vader het destijds voor, getuige zijn aantekeningen bij een aantal verhalen. Een haakje op de plek waar hij was gebleven en hier en daar een tekstaanpassing. In dat laatste herken ik mijn vader, die expliciete ideeën had over taalgebruik. Vaak trouwens terecht, het boek is soms wat slordig of gebruikt hele lastige woorden.
Het boek is verschenen in 1964. Wat direct opvalt is dat er veel langere zinnen gebruikt werden dan tegenwoordig gangbaar is. Het stelt hogere eisen aan de voorlezer en tegelijkertijd ook aan de luisteraar, die z'n aandacht er goed bij moet houden.
Dat wil niet zeggen dat het allemaal kwalitatief hoogstaande verhalen zijn. Om te beginnen lijken sommige vertelsels nogal op elkaar. Landen en volken worden op een manier weggezet die echt niet meer kan. Af en toe gebeurt er ook weinig in een verhaal. Het kabbelt maar een beetje door. De moraal ligt er tevens hier en daar te dik bovenop.
Wilkeshuis was een onderwijzer, die heel veel boeken heeft geschreven. Als kind koesterde ik zijn "Honderd eeuwen" en "Hoe het vroeger was". Ik ben benieuwd of die boeken wel een beetje de tand des tijds hebben doorstaan.
Terwijl ik de teksten van dit verhalenboek vandaag de dag echt niet zou aanraden, ben ik veel lyrischer over de illustraties van Jenny Dalenoord. Het exemplaar van "Zwart op wit" dat hier op tafel ligt, valt helemaal uit elkaar. Het is al vele malen gerepareerd, dat kun je wel zien. Toch aarzel ik om het weg te gooien, juist vanwege de afbeeldingen.
vrijdag 11 oktober 2024
Mart van Schijndelhuis
Op Open Monumentendag kon je dit jaar voor de eerste keer het Mart van Schijndelhuis bezoeken. Er was dan ook veel belangstelling voor, dus je moest wel even in de rij staan.
Het woonhuis van deze architect ligt op een enigszins verborgen plein in het hart van Utrecht, namelijk op Achter St. Pieter. Het valt behoorlijk op aan de buitenkant, tussen de geheel andere bebouwing. Vandaar dat ik ook even de huizen aan de andere kant laat zien. De binnenkant van het Mart van Schijndelhuis is de moeite waard, maar mocht niet gefotografeerd worden. Wel logisch ook, want het pand wordt gewoon bewoond. Een goede indruk van het interieur kun je hier krijgen. Licht, lucht en driehoekige vormen overheersen, terwijl het toch een ingebouwd huis is.
Mart van Schijndel bewoonde dit door hem ontworpen huis zelf. Hij is echter al in 1999 overleden, op 56-jarige leeftijd. Voor wie niet zo bekend is met dit rustige hoekje van de Utrechtse binnenstad: hierboven kun je zien waarom het plein Achter St. Pieter heet. Mocht je het zoeken, dan is het goed om te weten dat het achter de Dom ligt en een zogeheten "cul de sac" is. Of om het in gewoon Nederlands te zeggen: het is doodlopend.
Het woonhuis van deze architect ligt op een enigszins verborgen plein in het hart van Utrecht, namelijk op Achter St. Pieter. Het valt behoorlijk op aan de buitenkant, tussen de geheel andere bebouwing. Vandaar dat ik ook even de huizen aan de andere kant laat zien. De binnenkant van het Mart van Schijndelhuis is de moeite waard, maar mocht niet gefotografeerd worden. Wel logisch ook, want het pand wordt gewoon bewoond. Een goede indruk van het interieur kun je hier krijgen. Licht, lucht en driehoekige vormen overheersen, terwijl het toch een ingebouwd huis is.
Mart van Schijndel bewoonde dit door hem ontworpen huis zelf. Hij is echter al in 1999 overleden, op 56-jarige leeftijd. Voor wie niet zo bekend is met dit rustige hoekje van de Utrechtse binnenstad: hierboven kun je zien waarom het plein Achter St. Pieter heet. Mocht je het zoeken, dan is het goed om te weten dat het achter de Dom ligt en een zogeheten "cul de sac" is. Of om het in gewoon Nederlands te zeggen: het is doodlopend.
dinsdag 8 oktober 2024
Vetplantje
zaterdag 5 oktober 2024
Museum Speelklok
Als rechtgeaarde Utrechter heb ik de nodige bezoekjes gebracht aan het museum Speelklok. Misschien wel een keer of tien, in ieder geval ook nog op de oude locatie in de straat Achter de Dom. Het heette toen trouwens nog "Van Speelklok tot Pierement". In een onbewaakt ogenblik gebruik ik die naam nog steeds, al is de naamswijziging al in 2010 doorgevoerd. Je begrijpt wel dat de reguliere rondleiding voor ons niet heel veel nieuws meer te bieden heeft.
Vorige week zaterdagmiddag was het behoorlijk druk, dus de rondleiding lieten we voor wat het was. Verder is er ook behoorlijk wat te zien, waaronder de Clay clock, die voor ons nieuw was. Hij staat er overigens al weer een behoorlijk aantal jaren, maar wij hadden 'm nog niet gezien.
Een andere voor ons nieuwe machinerie, is het hierbij afgebeelde kunstwerk van Charles Morgan. Je kunt het zowel van de binnenkant als van de buitenkant bewonderen.
Om het te zien bewegen, kun je deze video bekijken:
Van zijn overige werk krijg je een indruk via dit filmpje:
Vorige week zaterdagmiddag was het behoorlijk druk, dus de rondleiding lieten we voor wat het was. Verder is er ook behoorlijk wat te zien, waaronder de Clay clock, die voor ons nieuw was. Hij staat er overigens al weer een behoorlijk aantal jaren, maar wij hadden 'm nog niet gezien.
Een andere voor ons nieuwe machinerie, is het hierbij afgebeelde kunstwerk van Charles Morgan. Je kunt het zowel van de binnenkant als van de buitenkant bewonderen.
Om het te zien bewegen, kun je deze video bekijken:
Van zijn overige werk krijg je een indruk via dit filmpje:
Abonneren op:
Posts (Atom)