De hele wereld rond

Het recept voor Alutamatar in de vorige blogpost kwam een beetje uit de lucht vallen. Eigenlijk hoort er nog een context bij. De basis voor dit recept vond ik namelijk in het boek "De hele wereld rond" uit 2006 van uitgeverij Lemniscaat. Een verhalenboek met een aardig concept. Er staan een veertigtal verhalen in uit acht culturen voor kinderen van zes jaar en ouder. De meeste verhalen worden gevolgd door een knutselidee, een spelletje of een recept.

Alutamatar was één van deze recepten. Meteen toen ik dit recept las, kreeg ik het idee om het uit te proberen. Al doende bleek al snel dat het recept niet helemaal aangaf hoe je het moest maken. Zo stond er bijvoorbeeld dat je (gewone) yoghurt mee moest laten sudderen. Als je dat echt doet, schift de yoghurt. Het gaf wel een globaal beeld, dat ik na een aantal keer maken verbeterd heb. Hetzelfde geldt trouwens voor de knutsels en spelletjes. Er is wat eigen inbreng of research nodig voordat kinderen werkelijk aan de gang kunnen.

Het boek hebben we helemaal herlezen en een aantal verhalen vonden we ook als volwassenen de moeite waard. Wel merk je dat we in een andere tijd leven. Zo is het echt niet meer gebruikelijk bijvoorbeeld om het over "eskimo's" te hebben, dat zijn "Inuit".

Alutamatar

Alutamatar, een aardappelgerecht uit het noorden van India

Nodig:

• 450 gram krieltjes
• 3 a 4 tomaten
• 150 ml Griekse yoghurt (een klein bekertje dus)
• een kleine halve rode ui, of een kwart van een grote rode ui
• 1 theelepel kerriepoeder
• 1 theelepel korianderpoeder
• een beetje olijfolie

Voorbereiding:

• Snijd van 450 gram gare krieltjes de grotere in tweeën of drieën, zodat de stukjes aardappel ongeveer even groot zijn.
• Maak van twee bolletje stemgember kleine
• Snijd de ui in kleine stukjes.

Koken:

• Bak in wat olie de ui aan. Doe daar de krieltjes bij en een theelepeltje korianderpoeder, een theelepeltje kerrie en de gemberstukjes. Bak het een paar minuten.
• Doe er een half glas water en de stukjes tomaat bij. Laat het geheel een minuut of 10 zachtjes koken. Roer tot slot de Griekse yoghurt door het gerecht en laat het warm worden.
• Klaar!

Gespot in het centrum

In mijn studententijd woonde ik in de binnenstad van Utrecht. Meer specifiek in de Zadelstraat, de straat die recht naar de Dom voert. Logischerwijs kwam ik dus elke dag in het centrum van de stad. Nu vind ik dat nog steeds leuk, al is het veel drukker en toeristischer geworden. Maar het komt er zeker niet elke week van. Ik was dus verrast toen ik deze twee vormen van straatkunst vlak naast elkaar aantrof op de Lange Viestraat. Op de onderste staat trouwens: Life is a game, don't let the monkeys throw you off.

Favorieten

Elizabeth heeft een nieuwe bloghop bedacht voor 2025. Hier kun je er over lezen en ook de lijst deelnemers bekijken. Haar eerste thema is muziek. Voor mij is dat meteen mijn favoriete onderwerp én het lastigste onderwerp om een keuze te maken. Als muziekdocent en koordirigent ken ik heel veel mooie muziekstukken voor allerlei omstandigheden. Nou vooruit, ik zal niet flauw doen en een paar stukken kiezen.

Op het conservatorium werd ik weggeblazen door Le Sacre du Printemps, toen ik het voor de eerste keer hoorde.

Veel later heb ik een jaartje meegezongen met een popkoor. Daar zongen we onder andere iets van Carole King. Via de muziekbibliotheek -zo ging dat toen nog - heb ik een paar cd's van haar opgezocht. Met name het album Tapestry sprak me aan en heb ik later ook zelf gekocht. En als ik daaruit weer een keus moet maken, dan kies ik voor "I feel the earth move" en "You've got a friend". Dat laatste lied is trouwens bekender in de versie van James Taylor.

Er is nog veel meer mooie muziek. Ik houd van Bach, muziek uit de Renaissance, Poulenc, popmuziek, sommige jazz. Met Kerstmis heeft mijn koor trouwens "Christmas Lullaby" van John Rutter gezongen. Ook erg mooi, luister maar.

Boeken

Een gezond en vredig 2025!

Het is niet mijn gewoonte, toch heb ik een goed voornemen opgevat voor het komende jaar: ik breng elke dag één boek weg naar een boekwisselpunt. Een kastje hier dichtbij zoals er best veel zijn of de kraampjes wat verder weg op het station.

Heb ik dan zoveel boeken? Jazeker. De boekenverzameling is verdeeld over liefst zeven boekenkasten, waarvan sommige planken dubbele rijen bevatten. Ik wil ze echt niet allemaal kwijt, maar het zijn er langzamerhand veel te veel geworden. Af en toe zal ik op mijn blog verslag doen van mijn opruiming.

Napolitaanse kerststal

Ook dit jaar brachten we weer een bezoekje aan de Napolitaanse kerststal in de Catharinakathedraal in Utrecht. Je bent er immers niet snel uitgekeken en ontdekt telkens iets nieuws.

Dit is natuurlijk het tafereel waar het allemaal om draait. Er omheen is echter van alles te zien. Een andere bezoeker zocht naar een poepende figuur. Die schijnt er echt te zijn, maar ze vond 'm niet.

Mijn oog viel op deze vrouw die de ramen aan het zemen is.

Verder heb ik gelet op de talrijke muzikanten, zoals deze blazers.

Deze binnenplaats heeft iets weg van een pandhof. Het is beslist de moeite waard om de foto even te vergroten door erop te klikken. Nog beter is het om zelf te gaan kijken als je in de buurt woont. De kerststal is nog tot en met 12 januari te bewonderen.

Kerstwens

Kerstkransen

Afgelopen zaterdag was het druilerig en donker weer. Eigenlijk hebben we de afgelopen weken al veel van dit soort dagen gehad. Het voelt echt als "de donkere dagen voor kerst". Tijd dus om een rondje te lopen in de stad en te genieten van de kerstversiering.

Mijn oog viel deze keer op de kransen onderweg. Een stijlvol ornament, vind ik.

En het "koopfeest"? Daar heb ik lekker niet aan meegedaan. Ik heb het bij rondkijken gelaten. Muzikaal viel er trouwens ook nog een en ander te genieten, misschien kom ik daar later nog op terug.

Met inzicht

Als leerkracht probeer ik kinderen inzichtelijk te leren rekenen. Dus niet alleen uit het hoofd leren "delen door een breuk is vermenigvuldigen met het omgekeerde", maar een hele appel in kwarten verdelen en laten zien dat vier keer een kwart één is. Of veel simpeler vertellen dat het voorvoegsel deci- een tiende betekent, dus een decimeter een tiende meter is.

Op dezelfde manier vind ik het fijn als de constructieprincipes van een breipatroon duidelijk zijn. Daarom was ik zo blij met dit instructiefilmpje waarin wordt verteld hoe je een kleine hiel van een sok maakt, hoeveel steken je ook precies hebt.

Alleen ben ik zo eigenwijs om meer van uitgeschreven patronen te houden dan van een filmpje dat je steeds moet stopzetten of terugspoelen. Vandaar dat ik me voorgenomen heb om mijn basissokkenpatroon uit te schrijven als ik klaar ben met deze sokken.

Zelfgemaakte kerstkaart

De allereerste kerstkaart die we dit jaar ontvingen, was een zelfgemaakte. Extra leuk natuurlijk! Ik besef hoeveel werk er in het maken van eigen kaarten gaat zitten. Daarom hebben we in 2024 voor een mengvorm gekozen: een wat groter borduurtje waarvan we kaarten hebben laten drukken. Hoe die er uit ziet? Tja, nog eventjes geduld tot alle ontvangers hun kaart hopelijk hebben. Op eerste kerstdag zal ik het hier ook tonen.