Bij mijn opa ontmoette ik als kind regelmatig mijn nichtjes uit Grootebroek. De woonruimte van opa was niet zo groot, dus meestal gingen wij buitenspelen. Nou was ik niet echt een buitenkind, toch vond ik het leuk om met hen te spelen. Vooral omdat ze weer nét andere spelletjes speelden. Zo kwamen ze op een keer met het volgende spelletje:
Ik ben een koopvrouw uit Parijs
goederen verkoop ik tegen elke prijs.
Ja en nee versta ik niet, zwart of wit verkoop ik niet
Wat koopt ge van de koopvrouw?
Eén kind speelt de koopvrouw (of koopman) en telkens komt er een andere klant. Die probeert iets virtueels te kopen bij de koopvrouw zonder ja of nee te zeggen of zwart of wit. Het spreekt voor zich dat de koopvrouw juist zwarte broeken in de aanbieding heeft en slimme vraagjes stelt zoals "Heeft deze broek de goede maat?". Zeker als ongeoefende speler gebruik je al gauw de verboden woorden en dan ben je af. Tijd voor de volgende klant!
Soms speel ik het nog met de kinderen op school in een verloren minuutje.
9 uur geleden