Acht jaar geleden schreef ik op mijn blog over Beiersbont, waarmee ik een beetje had zitten experimenteren. Ik heb toen een paar kleedjes gemaakt en ze via Etsy verkocht. Vooral in de Verenigde Staten waren er belangstellenden. Iemand wilde zelfs acht van die kleedjes bestellen voor de aankleding van de tafeltjes bij de bruiloft van haar dochter. Dat laatste heb ik overigens maar niet gedaan, serieproductie was niet mijn bedoeling.
Recent reageerde Marie-José Willemsen op de blogberichten over Beiers Bont uit 2012. Ze schreef:
Beiersbont is in de jaren zeventig bedacht door mijn vader, toen directeur van Tebbe in Breda. Op zoek naar een wever kwam hij bij Van de Acker in Gemert terecht. Tebbe was een groothandel die handenarbeid- en handwerkmaterialen leverde aan instellingen zoals ziekenhuizen, bejaardentehuizen en verzorgingstehuizen. Op zoek naar een handwerk dat ook ouderen konden zien en doen is Beiersbont ontstaan. Ik heb echter geen idee waar de naam vandaan komt en ik kan het mijn vader niet meer vragen.
Later, na een conflict over het intellectuele eigendom van de naam "Beiersbont" is het door Tebbe "Tebbebont" genoemd en werd het gemaakt door een andere weverij in Belgie, Santens in Oudenaerde. Tientallen kleuren en combinaties lieten we daar weven. Als ik met niet vergis kostte een meter Tebbebont toen 8,95 gulden exclusief BTW. Mijn moeder heeft in die tijd heel veel patronen "bedacht" voor Beiersbont waarvan vele in deze leaflet "Werken met Beiersbont". Het bruine tafelkleed heeft nog jaren op onze tuintafel gelegen.
Mocht iemand no zo'n leaflet hebben liggen zou ik deze heel graag willen overnemen.
Deze laatste oproep herhaal ik graag voor haar:
Heeft iemand voor haar nog een leaflet "Werken met Beiersbont"?
1 opmerking:
Ik vind het een superleuke techniek. En een interessant verhaal erbij.
Een reactie posten