Kleurrijke sokken

Mijn sokken zijn klaar en het is een heel kleurrijk paar geworden. Ik heb een paar dingetjes uitgeprobeerd zoals de manier van minderen bij de spie en de hiel. Het ene patroon zegt dat je bij de gespiegelde minderingen twee steken gedraaid moet samenbreien. Het andere patroon zegt dat je een steek moet afhalen en de volgende steek breit en daar dan de afgehaalde steek overheen haalt.

Hierboven kun je een naad zien waarbij de steken gedraaid zijn samengebreid. Bij mij geeft dat een wat onregelmatiger resultaat dan de andere methode om gespiegeld te minderen. Het paar sokken is dus klaar en ik heb wat dingen uitgeprobeerd. "Mijn" sokkenpatroon is nog niet helemaal afgerond. Ik ga gewoon nog een paar sokken breien, tot ik precies weet hoe ik het wil.

Al breiend ontdekte ik trouwens dat het kleurverloop in de tweede helft van de streng wordt gespiegeld. Hierdoor zijn de sokken nogal ongelijk Dat geeft niet, het zijn sowieso bonte exemplaren geworden.

Koopvrouw uit Parijs

Bij mijn opa ontmoette ik als kind regelmatig mijn nichtjes uit Grootebroek. De woonruimte van opa was niet zo groot, dus meestal gingen wij buitenspelen. Nou was ik niet echt een buitenkind, toch vond ik het leuk om met hen te spelen. Vooral omdat ze weer nét andere spelletjes speelden. Zo kwamen ze op een keer met het volgende spelletje:

Ik ben een koopvrouw uit Parijs
goederen verkoop ik tegen elke prijs.
Ja en nee versta ik niet, zwart of wit verkoop ik niet
Wat koopt ge van de koopvrouw?

Eén kind speelt de koopvrouw (of koopman) en telkens komt er een andere klant. Die probeert iets virtueels te kopen bij de koopvrouw zonder ja of nee te zeggen of zwart of wit. Het spreekt voor zich dat de koopvrouw juist zwarte broeken in de aanbieding heeft en slimme vraagjes stelt zoals "Heeft deze broek de goede maat?". Zeker als ongeoefende speler gebruik je al gauw de verboden woorden en dan ben je af. Tijd voor de volgende klant!

Soms speel ik het nog met de kinderen op school in een verloren minuutje.

Favoriete spelletjes

Elizabeth heeft een nieuwe bloghop bedacht voor 2025. Hier kun je er over lezen en ook de lijst deelnemers bekijken. Haar tweede thema is het favoriete spelletje. Ik maak er meteen van mijn favoriete spelletjes. Ik speel namelijk heel veel spelletjes en wel met de kinderen op school. Het meest favoriet bij mij zijn spelletjes waar je eigenlijk niets voor nodig hebt, behalve een aantal deelnemers.

Geconcentreerde aandacht ontstaat bijvoorbeeld steeds als er met een kring kinderen het spelletje "de tafel van zeven" gespeeld wordt. Je gaat de rij (of eigenlijk de kring) af en er wordt beginnend bij 1 doorgeteld. Kind 1 zegt dus 1, kind 2 zegt 2 enzovoorts. Dat klinkt tamelijk flauw, maar alle getallen uit de tafel van zeven mogen niet genoemd worden. In plaats daarvan wordt er geklapt door kind 7. Maar .... alles waarin je zeven hoort, wordt ook vervangen door een handklap. Dat geldt dus voor 17, 27 en ook voor 70, 71, 72 enzovoorts. Zodra iemand zich vergist, is die persoon af en wordt er weer opnieuw begonnen bij 1. De kring wordt steeds kleiner en hoe minder deelnemers er zijn, hoe lastiger het wordt.

Er zijn nog veel meer spelletjes zonder attributen. Om er een paar te noemen:
- Ik zie, ik zie wat jij niet ziet
- Hoeveel kinderen zitten er achter je?
- Ik ben een koopvrouw uit Parijs
- Annamaria koekoek
- "Amerikaans"liften
- De muziek gaat door