vrijdag 31 mei 2019

Anna Maria Schürman



Tussen de Nieuwegracht en het Servaasbolwerk liggen in Utrecht een paar bijzondere kleine straatjes. Bij toeval ontdekten we ze laatst. Nou was dat een niet geheel unieke vondst, want het viel op dat er verschillende mensen rondliepen met een papieren gids in hun hand. Blijkbaar worden ze beschreven in een uitgave van de VVV of iets dergelijks.



In de Magdalenastraat bevindt zich de toegang tot het Anna Maria van Schurmanhofje. Het hofje is genoemd naar Anna Maria van Schurman, de allereerste Nederlandse vrouw die in de zeventiende eeuw aan een universiteit studeerde.



Het steegje komt eerst in de Keukenstraat uit. Als je verder doorsteekt kom je op een soort pleintje met een drietal banken, een beeld van een olifantje, een soort privé monumentje en nog een beeld.



Van verschillende huizen is de achterkant te zien. Maar er staat één huis nogal centraal op dit pleintje, op de foto verborgen achter een boom.



Het pleintje komt uit in de Schalkwijkstraat. Daar is een tegeltableau over Wilhelm Röntgen geplaatst. Hij heeft hier namelijk gewoond van 1863 tot 1865.



Tot slot van de korte wandeling: voor de ramen van een huis aan de Nieuwegracht is deze kunstschilder te zien. Een mooi beeld!



dinsdag 28 mei 2019

Visserstruien



Stella Ruhe heeft inmiddels drie boeken geschreven over de Nederlandse visserstruien. Op verschillende plaatsen worden de truien tentoongesteld. Momenteel zijn er een flink aantal te zien in het klederdrachtmuseum in Amsterdam.

Een niet zo bekend museum, waar ik veel toeristen dacht tegen te komen. Maar niets was minder waar, het was er zelfs helemaal niet druk tijdens ons bezoek.



Hier zie je een detailopname van de lichtblauwe trui. Het halsboord heb ik expres wat meer van dichtbij bekeken, want het viel mij op dat veel halsboorden aan de bovenkant wat lubberden. Hier is dat voorkomen. Het boord is twee keer zo lang gemaakt, aan de binnenkant teruggeslagen en vastgezet.

Goed om dit van dichtbij te kunnen bekijken, ik ben er echt wat wijzer van geworden.



Niet zo'n positief punt is dat er (tijdens ons bezoek althans) regelmatig bijvoorbeeld vijf kleine foto's hingen waarop de truien in zwart-wit waren afgebeeld en voorzien waren van een vermelding van de plaats waar ze vandaan kwamen. Er hingen dan aan de muur bijvoorbeeld zeven truien! Puzzelen maar, haast niet te doen om het een met het ander te combineren.

Hieronder zie je ene (Scheveningse) trui die momenteel nog te zien is in Kaap Skil op Texel.



Eén trui in het klederdrachtmuseum was gebreid met wat donkerder grijze wol. Ik zou het nooit verwacht hebben van tevoren, maar dit vond ik de fraaiste kleur om zo'n visserstrui in uit te voeren. Het licht grijsblauw van de detailopname hierboven is mijn tweede keus. Die kleur doet het ook wel goed, vind je niet?

zaterdag 25 mei 2019

In de goot



Al wandelend door Utrecht kom je van alles tegen, dat wil zeggen als je er oog voor hebt. Meestal kijk ik zelf niet zo goed, maar dit keer viel mijn blik op dit viooltje dat in de goot stond. Gewoon tussen de stoeprand en de straat, naast een afwateringsput die je op de foto op de achtergrond ziet.

donderdag 23 mei 2019

Om niet te vergeten: hertje



Weer een eigen ontwerp, dat ik oorspronkelijk publiceerde op 1 mei 2008.

Het bijgaande bericht luidde:
Is-ie niet lief? Dit hertje heb ik lang geleden al eens ontworpen en geborduurd. Het is 24 steken breed en 34 steken hoog. Als je het ook gaat borduren, dan vind ik het erg leuk als je me een foto van het resultaat mailt.

dinsdag 21 mei 2019

In mei leggen alle vogels een ei



Verderop in de straat is een nest in de voortuin. Met vier om etende roepende jonge vogeltjes en hun vader of moeder. Elke keer als ik er langs fiets, moet ik even glimlachen. Recent zijn de beestjes opnieuw in de lak gezet, in 2018 waren ze namelijk nog blauw.

Creatief!

zondag 19 mei 2019

Staphorster stipwerk



In het klederdrachtmuseum kun je een workshop Staphorster stipwerk volgen. Ik ben een beetje eigenwijs en denk dat ik het zelf wel kan proberen. Op mijn eigen manier natuurlijk, het is niet de bedoeling om klederdrachtstof te maken.

Na een beetje zoeken op internet vond ik dit inspirerende filmpje. Zoals ik al dacht, is allerlei materiaal bruikbaar om te gebruiken als stempel. Stukjes hout of kurk, spijkers, krammetjes, moeren enzovoorts. Wat betreft de te gebruiken verf, komt het wat preciezer. Gelukkig wil ik in eerste instantie in ieder geval niet werken op textiel. Het hoeft dus niet wasbaar te zijn.

vrijdag 17 mei 2019

Siamese tweeling



De lepelplant oftewel spathiphyllum doet het bij ons uitstekend. De oorspronkelijke plant kreeg ik als cadeautje van het koor. Inmiddels hebben we de plant gescheurd en er drie stukken van gemaakt. Eigenlijk kunnen we wel weer opnieuw scheuren, als de plant is uitgebloeid.

Wat we nog nooit eerder hebben meegemaakt, is hier te zien bij deze bijzondere bloem. Eén stamper, maar twee lepels er omheen!

woensdag 15 mei 2019

Om niet te vergeten: paisleymotief 2



In het verleden ontwierp ik zo af en toe zelf een motiefje om te borduren. Misschien goed om weer eens op te pakken? Wie weet!

Dit schreef ik in april 2008:
Met het paisleymotief ben ik een beetje aan het experimenteren. Het heeft geleid tot een nieuw ontwerpje, dat ik nog niet zelf geborduurd heb. Ben benieuwd hoe het wordt! Het kan in contrasterende kleuren worden uitgevoerd zoals op de tekening, maar mogelijk is het ook wel mooi om te werken met schakeringen van dezelfde kleur.

maandag 13 mei 2019

Schellekoord



Laatst bezocht ik met mijn moeder het klederdrachtmuseum in Amsterdam. Er zijn veel mooie dingen te zien, maar voor mij was het toilet het meest bijzonder.



Er hing namelijk een schellenkoord met onder meer deze tafereeltjes.



Kun je je voorstellen dat ik het borduurwerk het leukste vond van het hele museum?



zaterdag 11 mei 2019

Tussenstand geveltje 6



Het zesde grachtenpandje van mijn borduurlap van Thea Gouverneur is al aardig op streek. Als je eenmaal de gang te pakken hebt, is het wel fijn om dóór te borduren. Niet dat ik geen andere dingen doe natuurlijk, maar ik probeer elke dag een half uurtje hieraan te werken.

donderdag 9 mei 2019

Om niet te vergeten: quaker egeltje


De Workbasket biedt ook een aantal freebies aan, waaronder dit eenvoudige maar mooie egeltje. Het is op vele blogs terug te vinden. Ook ik vind het een charmant patroontje, dus heb ik het in een verloren uurtje gemaakt.


Eigenlijk zelfs twee keer! Nadat ik het in het blauw gemaakt had, heb ik het nog een keertje geborduurd in oranje.


Dit bericht uit april 2008 behoeft eigenlijk geen commentaar. Alleen zou ik nu niet meer kiezen voor het gewoon vastlijmen van de borduurstof, zoals bij het oranje egeltje. Verder vind ik het nog steeds aardige borduurseltjes, die ik overigens lang geleden al heb opgestuurd of weggegeven.

dinsdag 7 mei 2019

Passiebloem



In een klein openbaar plantsoentje zagen we deze passiebloem. Hij kroop daar vrijmoedig rond tussen wat andere lage begroeiing van het niet bijster verzorgde stukje grond. Het was meteen duidelijk waar de passiebloem vandaan kwam. De schutting van een nabijgelegen achtertuin was er helemaal mee overwoekerd. De plant had veel knoppen en bloemen, dus probeerden we een paar stekjes mee te nemen uit het plantsoen.

Het lukte wonderwel! Op de zolder zijn er in het najaar en de winter uit de stekjes twee kleine planten gegroeid, die al bloem dragen. Eerlijk gezegd wist ik niet dat de passiebloem zo makkelijk te stekken is!

zaterdag 4 mei 2019

Zeehond



Gelukkig: de zeehond is af! Je ziet het natuurlijk niet aan het eindresultaat, maar ik heb onverwacht grote moeite gehad om het patroon te lezen. Het is een pakketje van Liebevolle Kreuzstichentwürfe genaamd Robby in Meer. Op zich is het patroon duidelijk: in kleur en op vrij grote schaal. Helaas kan ik het verschil tussen donkerbruin en zwart alleen onder zeer ideale omstandigheden zien. Buiten in het zonnetje dus en zo heb ik de laatste steekjes aan de zeehond gemaakt met een diepe zucht van opluchting. Eindelijk voltooid!

donderdag 2 mei 2019

Vuurwants



Onze voor- en achtertuin zijn niet zo groot, maar we beleven er veel plezier aan. Aan de voorkant staan lindes op de stoepen. Zij zijn er waarschijnlijk de reden dat de vuurwants een frequent voorkomend insect is bij ons. Voor wie ze niet kent: ze kunnen niet vliegen en zijn ongeveer 1 centimeter lang.



Erg tevreden zijn we dat er dit jaar toch een anemoon tot wasdom is gekomen. Ze zijn namelijk favoriet bij de slakken. Van de 20 [!] exemplaren is er vorig jaar geen enkele anemoon echt tot bloei gekomen. De slakken peuzelden ze op, lang voordat ze echt konden bloeien.

Er valt natuurlijk nog veel meer te zien in de tuin. Dat komt een volgende keer weer bij een tuin update.