Cosmea

De Steady Thread Blackwork SAL is een flink project, dat er mooi uitziet. Maar ik ken mezelf op borduurgebied een beetje. Ik ben simpelweg niet zo goed in grote projecten afmaken en er ligt sowieso nog genoeg dat half af is. Gelukkig kun je heel goed een losse aflevering van de SAL borduren, zoals hier de cosmea. De tegelvorm is een van de opties. Het spreekt me aan, omdat het geborduurde iets ruimtelijker oogt hierdoor. Vinden jullie de tegelvorm ook leuk of zou je het zonder zijrandje maken?

Domtoren

Bij het opnieuw bekijken en ordenen van de foto's van 2020 kwam ik nog een stukje huisvlijt tegen dat ik volgens mij nog niet heb laten zien. In het kader van een online familiedag heeft elk huishouden zich gepresenteerd met een eigen mascotte. Wij hebben als Utrechts team met veel plezier de Domtoren geknutseld van een paar dozen, wat wit papier en een wuppie.

Fuchsia

Zoals ik me had voorgenomen, heb ik eerst het borduurwerkje van de fuchsia afgemaakt. Al snel werd me duidelijk waarom ik destijds gestopt was: er zat geen enkel draadje van het donkerste groen meer in het pakketje. Aangezien ik over het algemeen in de trein hieraan borduurde, was dat onderweg eigenlijk niet op te lossen. Nu ik thuis eindelijk verder ging, bleek ik over een vrijwel gelijke kleur borduurgaren te beschikken. En toen ging het snel. Het borduurwerk is helemaal af en de vouwen waren er ook vrij eenvoudig uit te strijken, nadat ik het lapje nat had gemaakt.

80!

Vandaag wordt mijn moeder 80! Al meer dan een jaar geleden maakte ze plannetjes voor de viering van deze heugelijke dag. Je snapt wel dat het allemaal niet door gaat.

Wel gaan we elkaar gelukkig vandaag digitaal ontmoeten en dat is een goed alternatief, zeker omdat we zover uit elkaar wonen. We hopen elkaar later dit jaar weer live te treffen met minder besmettingen, zon en warmer weer. Toch feest!

Omdat ik denk dat jullie ook wel benieuwd zijn naar de hele bos rozen, hieronder nog even een zijaanzicht.

Handwerken zonder grenzen

Van een oud-collega kreeg ik 150 nummers van Handwerken zonder Grenzen. Wat een rijkdom! Eén ordner heb ik beneden gehouden, om de tijdschriften een voor een goed te bekijken. De rest staat voorlopig op zolder. Het is een genot om te bekijken en ik heb alvast een toekomstig haakprojectje gezien. Vind je de poezen niet enig? Beetje andere kleuren, verder kan ik er zo mee uit de voeten.

Steady Thread Blackwork SAL

Eén van de vele SAL's van 2021 is de Steady Thread Blackwork SAL, die je op Facebook kunt vinden. Ik vind 'm werkelijk prachtig. Hoewel de ervaring leert dat ik niet echt van de grote borduurprojecten ben, sla ik de afleveringen van deze SAL alvast op. Je kunt immers ook een stukje van deze SAL borduren. Van mezelf moet ik namelijk eerst de fuchsia's die je hierboven ziet afmaken. Sinds december 2018 geen steek aan gedaan, letterlijk!

Even sneeuw

 

Bijna twee jaar geleden viel voor de laatste keer sneeuw in De Bilt, om precies te zijn op 1 februari 2019. Ik moet zeggen dat het dus wel een beetje opwindend gevoel gaf, toen er zatermiddag een paar centimeter viel. De kinderen van de buurtjes waren helemaal door het dolle en bleven tot vrij laat op de avond buiten. Gelijk hadden ze, want zondagochtend om zes uur was er al aardig wat weggedooid. Rond het middaguur op zondag resteerde slechts een herinnering, kijk maar. 

 

Lange haren

Dinsdag en woensdag was het zonovergoten weer hier, zodat er mooie foto's gemaakt konden worden onderweg. De afhangende takken van de treurwilg deden me zonder bladeren denken aan lange haren een intrigerend gezicht.

Van wat dichterbij ziet de kruin er een beetje anders uit, wat meer behaard zou ik haast zeggen. Een foto van de andere kant laat de prachtige lichtval zien op de takken.

We maakten beide dagen een flinke wandeling en op de terugweg was de belichting weer heel anders. Het blijft natuurlijk wel januari, dus het daglicht verdwijnt snel. Op de onderste foto zie je het laatste restje zonnestralen in de weerspiegeling in het water.

Dekentje

Op 4 januari liet ik het beginnetje van dit breiwerk al zien. Terecht werd me toen gevraagd wat het gaat worden. Het is een katoenen dekentje voor een baby, waarvan de onderste vier strepen erg op elkaar lijken qua kleur. Op de foto nog meer dan in het echt, maar het maakt me wel duidelijk dat ik wat fellere kleuren moet kiezen voor de verdere strepen. Restjes katoen genoeg, alleen nu nog uitzoeken welke tinten ik ga gebruiken.

Koolmees aan huis

Al wandelend door de buurt zien we toch steeds weer iets nieuws. Zoals dit huis dat we eind oktober spotten. Het was toen favoriet bij de koolmeesjes, omdat ze er graag aan de muur hangen. Eigenlijk komt dat denk ik niet door het huis zelf, maar doordat er pal tegenover het huis handige bomen staan waarin de mezen graag zich ophouden. Leuk om te zien!

Knopen

Bij het opruimen kwam mijn zus een flinke verzameling knopen tegen. Natuurlijk hield ze er zelf wat, want dat kan handig van pas komen. Maar dit deel van de voorraad kreeg ik.

Bij het bekijken van elke knoop apart, kwam ik heel wat onverwachte "schatten" tegen waarvan ik gecharmeerd ben.

Een paar lieve kinderknoopjes bijvoorbeeld en knopen waarvan ik de achterkant interessanter vind dan de voorkant.

Mooie glimmende knopen,

een zeshoekig knoopje,

interessant versierde knopen in twee maten,

knopen in oranje en in rode tinten. En nog veel meer ...

Wat zouden jullie doen met dit materiaal?

Azalea

Als het Driekoningen geweest is, dan vind ik het de hoogste tijd om de kerstversieringen, het stalletje en de kerstboom op te ruimen. Maar het is wel kaal ....

Gelukkig staat er een prachtige witte azalea op de salontafel bij de bank. Natuurlijk mag die wel blijven staan, temeer daar bovenop nog volop knoppen te zien zijn. We genieten er dagelijks van.

Als het lukt om de plant over te houden, dan zullen we 'm ook daarna bewaren. Alleen krijgt de azalea dan een iets bescheidener plek.

Zingen helpt

Tijdens een wandeling door Utrecht kwamen we deze brievenbus tegen. Het sprak me onmiddelijk aan omdat ik het echt zo ervaar. Zingen helpt en het is nog leuker om het niet alleen te doen. In groepsverband is het nu niet verstandig, maar gelukkig zingen we regelmatig thuis met zijn tweetjes. Zingen jullie ook wel eens?

Bijna zwart

Helemaal aan het eind van 2020 heb ik nog een flink werk opgezet. Eigenlijk was het katoenen garen bedoeld als achterkant voor mijn tweede kussen van granny squares. Maar tja, het bleek niet echt hetzelfde zwart te zijn. Eigenlijk lijkt bij lamplicht zelfs wat op donkergroen, al kan je dat op de foto niet echt zien. In 2021 mag ik van mezelf gelukkig weer wat aanschaffen op handwerkgebied, dus er komt wel nieuw glanzend zwart garen voor de achterkant. Toch lijkt het me verstandig om eerst de tien (!) bolletjes bijna zwarte katoen op te breien.

Gevelsteen

In een doorgang aan de Haarlemmerdijk in Amsterdam kwam ik onverwacht deze steen tegen terwijl ik van mijn werk naar het station liep. Om de drukte te ontwijken koos ik wat achteraf gelegen straatjes, waar ik normaal niet kom. Zo deed ik deze leuke vondst.

Via de site van de vrienden van de Amsterdamse gevelstenen, ben ik iets meer te weet gekomen. Tot 1973 hing deze grote steen aan de gevel van een dubbel pakhuis. Waarschijnlijk hing er oorspronkelijk een echt walvisbot, dat later is vervangen door deze gevelsteen. In gerestaureerde staat is ie nu te bewonderen in de brede steeg naast nr. 168.