Rode brievenbus

Deze prachtige brievenbus staat in Nieuwpoort op een hellinkje tegen het voormalige stadhuis. Natuurlijk hoef ik niet te zeggen dat ie niet echt in gebruik is, dat snap jezelf ook wel. Het doet me denken aan onderstaand pakketje van Mouseloft Robin on Postbox, dat ik ooit eens borduurde. Hun kleine pakketjes heten Stitchlets en ik ben er dol op. Je zou er haast voor naar de UK op vakantie gaan ...

Beer met twee monniken

De laatste jaren hebben we een aantal vestingstadjes bezocht, die een beetje in de omgeving van Utrecht liggen. Het zijn er heel wat. We zijn onder andere in Naarden, Gorinchem, Heusden, Ravenstein, Harderwijk, Batenburg, Doesburg en Nieuwpoort geweest.

In het laatstgenoemde kleine stadje stuitten we op deze beer met twee monniken. Een beer is een keermuur met aan de bovenkant een spitse rand, de zogenaamde ezelsrug. De monniken zijn de torentjes bovenop de muur. De bedoeling was dat een naderende vijand het oversteken van de gracht praktisch onmogelijk gemaakt zou worden. Tevens werd het water van de rivier (met eb en vloed) gescheiden van het binnenwater in de polder.

Interessant om te zien en het informatiebord te lezen, voor mij was het volkomen nieuw.

Honderdjarigen

In 2022 publiceerde de Volkskrant wekelijks interviews met honderdjarigen. Deze artikelen las ik steeds graag, al was het maar omdat de eeuwelingen vertelden over het leven van alledag toen ze kind waren. Steeds verbaasde ik me over de paginagrote portretten: menigeen zag er nog vitaal uit en zou ik zeker jonger schatten.

Aan het begin van dit kalenderjaar telde ons land bijna 2600 honderdplussers, waarvan ik er twee persoonlijk ken. Bij de een gingen we onlangs even langs om een kerststukje van de kerk te brengen. We waren er al vaker geweest, maar deze keer viel het oog op de mooie borduurwerken aan de wand. Mevrouw heeft ze zelf geborduurd en liet ze graag zien. Centraal in de woonkamer hingen deze vogeltjes, die ik echt prachtig vind.

Kerstmis

Zalig Kerstmis!

Mark Bischof

Buiten was het koud en guur en eerlijk gezegd was het ook niet heel warm in het atelier van Mark Bischof, maar we werden er gastvrij onthaald en zijn werk verraste mij. Hij is kinetisch kunstenaar en maakt intrigerend werk waarin "beweging" centraal staat. Door de aard van zijn werk, is bovenstaande foto een heel miezerige stilstaande weergave. Ik zou je dus zonder meer willen uitnodigen om een kijkje te nemen op zijn website. Of natuurlijk nog veel beter: in zijn atelier. Er hangt een prijskaartje aan, maar ik vond het zeer de moeite waard.

Mollie's blankie

Bijna elke dag brei ik een paar naalden aan dit babydekentje. Het is voor driekwart klaar en ik hoop het af te krijgen in de kerstvakantie. Het patroon is mooi en niet ingewikkeld, zodat het uit het hoofd te breien is. Je vindt het op Ravelry onder de titel "Mollie's blankie). Daar kun je zien dat het ook effen er prima uitziet. Ik heb 139 steken opgezet met Lang Yarns Twin Silk en brei met naalden 4,5.

Kringloopvondsten

Vorige week heb ik bij de kringloop nog meer gevonden. Verscholen in allerlei lades van een bergmeubel op de speelgoedafdeling zaten hele diverse hobbyartikelen. Eerst leek het niet veel waard: een aantal oude breinaalden, een borduurtijdschrift zonder telpatroon enz. Door rustig steeds weer een lade open te trekken, kwam er toch het een en ander tevoorschijn. Bovenstaand haakpakketje, mallen om vormen uit te snijden, een mooi stukje kerststof, een kussenovertrek die bij onze gordijnen past. De laatste twee artikelen lagen overigens weer op een andere afdeling. Nou ja, dat zoeken hoort natuurlijk bij een bezoek aan de kringloopwinkel.

Origami hartjes

Als puber was ik verslingerd aan origami en soms jeukt het nog een beetje. Deze happy hearts moest ik dus gewoon even uitproberen. Precies goed voor mij: niet heel gemakkelijk, maar ook niet moeilijk. Je kunt het niet zien op de foto, maar ik koos voor tamelijk kleine origamipapiertjes. Zo levert het een klein hartje op, dat op een kaart of een cadeautje bevestigd kan worden.

De mooiste kerststal van Nederland

Een beetje pretentieus is de titel van dit bericht wel naar mijn smaak. Ik heb het echter niet zelf bedacht, het is de titel die museum het Catharijneconvent geeft aan zijn gratis toegankelijke kerststal.

Officieel is de onlangs verworven Napolitaanse kerststal met 696 figuren te zien vanaf 18 december, maar hij staat nu al in de Catharinakathedraal.

We zijn een kijkje gaan nemen afgelopen weekend bij dit overweldigend geheel met Utrechtse details als de Domtoren en de Winkel van Sinkel.

Je kijkt in ieder geval je ogen uit. Er zijn ongelofelijk veel detais te zien. Hoewel het geheel best een flink oppervlakte inneemt, is het toch enorm druk in deze kerststal.

In het magazine Martinus+ wordt Pim Arts, conservator van het Catharijneconvent, geïnterviewd. Hij vertelt over de rijke traditie van Napolitaanse kerststallen en zegt onder andere Het idee van de Napolitaanse kerststal is: Jezus is geboren in Napels en dus niet in Bethlehem. Tja...

Topsy turvy

Op vijf minuten lopen van ons huis is een grote kringloopwinkel gevestigd. Wel een beetje een dure, want in de stad zijn de prijzen in een dergelijke winkel nu eenmaal hoger. Op aanraden van Elisabeth heb ik weer eens een kijkje genomen. Er bleek het een en ander ten goede veranderd te zijn aan de inrichting. Mijn interesse ging vooral uit naar de hobbyartikelen.

Dit keer heb ik daar een echte vondst gedaan, namelijk een boekje getiteld "Topsy turvy". Ik had nog nooit van dat begrip gehoord. Het blijkt Engels te zijn voor ondersteboven. Waarom deze poppen zo genoemd worden, kun je al een beetje zien op de plaatjes. Echt iets om uit te proberen!

Borduurwerk van mijn oma

Zoals heel veel vrouwen van haar generatie, heeft mijn oma hard gewerkt in haar leven. Als kindermeisje, (wijk)verpleegster, moeder, vrouw van een tuinder en tot slot als winkelierster. Gelukkig was het haar wel vergund om rustiger aan te doen vanaf haar 60ste ongeveer.

Dus had ze toen tijd voor hobby's zoals handwerken. In mijn ouderlijk huis zijn daarvan nog de nodige resultaten te vinden. Het kussen is een mooi voorbeeld, maar ook het romantische tafereeltje in een geslaagde combinatie van zwart-wit én een paar kleuren. Dat laatste zal waarschijnlijk een borduurpakketje van Ariadne geweest zijn uit de jaren '70, ten minste ik herken de stijl. Over het kussen durf ik helemaal niets te beweren, maar ik vind het wel mooi.

Om het helemaal af te maken hieronder een getekend portret van opa Piet van Ophem met een foto van zijn vrouw, mijn handwerkende oma Rie Morren.

Hartenkreet

Op weg naar de supermarkt viel mijn oog op een papiertje achter een voorraam met de boodschap "Lees dit". Het was een beetje schemerig, dus dat advies heb ik niet meteen opgevolgd. Op de terugweg sjouwden we een en ander mee, dus toen kwam het er ook niet van. Uiteindelijk heb ik het een paar dagen later toch gedaan en meteen een foto genomen. Het mij onbekende kind heeft helemaal gelijk met deze hartenkreet. Laten we allemaal doen wat we kunnen en zo een beetje bijdragen, speciaal voor de mensen die na ons komen.

Klaar om te versturen

Een aantal jaren geleden kon je in veel winkels hier in Utrecht dubbele paspartoutkaarten kopen. Niet alleen bij hobbywinkels, maar ook bijvoorbeeld bij kantoorboekhandels. Die luxe is verleden tijd. Eigenlijk zijn ze best moeilijk te krijgen, je bent bijna verplicht om ze online te kopen.

Des te leuker is het dat we laatst toevallig tegen een winkel aanliepen die nog een flinke restpartij had. Niet meer in alle tinten en een enkele keer zelfs verkleurd, maar toch. Ik heb meteen een stapeltje gekocht en gedeeltelijk gebruikt zoals je op de foto kunt zien. De kaart met Paddington is werkelijk nieuw, de andere twee bevatten gerecyclede borduurtjes.

Leuke links

Elke maand post ik een paar leuke links. Ook al ga je ze niet maken, een kijkje nemen is de moeite waard.

• Een mooie slinger van gehaakte wantjes vormt een leuke kerstversiering.
• Simpel en vrolijk zijn ook deze gehaakte hoofden van sneeuwpoppen.
• Het borduurpatroon Deck the halls is nou eens geen kruissteekpatroon, maar wel sfeervol. Het lijkt trouwens niet op hulst, zoals de naam wel suggereert. Dat maakt het patroon ook breder bruikbaar.

Maria, Jozef en het kerstkindje

Lang geleden printte ik het kruissteekpatroon dat in blogpost 450 van Palkó-lap wordt gegeven met de bedoeling het een keer te borduren. Eindelijk is het ervan gekomen. Het is geborduurd op Aida met 8 kruisjes op 1 centimeter, dus het meet circa 5 bij 4 centimeter. Er zijn twee draadjes DMC nr. 321 gebruikt en de gouden accenten zijn geborduurd met Metallic Madeira gold 7.

Bloemen bij de bank

Vorige week belde er onverwacht een bloemenbezorger aan met een grote bos bloemen voor ons. Natuurlijk waren we blij verrast, temeer omdat de bloemen gestuurd waren door mijn tantezeggers uit respectievelijk Zürich, München en Bourglinster (Luxemburg). Ze kleuren ook nog eens prachtig bij het interieur. Wat leuk!

Zigzagkaart

Op de blog van Nobody Else kwam ik een paar leuke zigzagkaarten tegen. Eigenlijk geeft ze zo'n uitgebreide beschrijving dat je de kaarten helemaal zou kunnen namaken, als je dat wilt. Voor een zelfgemaakte tegoedbon, vond ik zo'n zigzagkaart een leuk principe. Meer grappig dan mooi, maar met veel plezier gemaakt met wat we in huis hadden.

Gebreide kerstballen

Op een wandeling in de buurt zag ik deze kerstballen liggen op de vensterbank van een nabij huis. Zo samen in één kleurstelling vind ik ze fraai. En stijlvol en duurzaam. Hoewel ik wel weet dat de rage die destijds veroorzaakt werd door het boek van Arne&Carlos ruim voorbij is, gaat het toch weer kriebelen. Misschien een goed idee om mijn eigen hartjespatroon nog eens uit te proberen.

IJsselkade

Afgelopen weekend waren we op de IJsselkade in Doesburg. Heel rustig, met een ijskoude oostenwind en een strakblauwe lucht.

Van oudsher is het een industrieel gebied. De imposante overslagkraan is nog bewaard gebleven uit die tijd. Helaas hebben we 'm niet gefotografeerd.

De architect Natalini heeft er een geheel nieuwe woonwijk ontworpen met moderne grachtenpanden en appartementen met uitzicht op het water. Het ziet er goed uit.

En in een hoekje van de "tribune" kon je heerlijk uit de wind in het zonnetje zitten, mét je winterjas uiteraard.

Roodborstje weer terug

Het hele jaar komen er koolmeesjes en pimpelmeesjes op bezoek in ons vogelhuisje. Het is minder goed toegankelijk voor grotere vogels, omdat we bamboestokjes overdwars hebben bevestigd. Een kauw of een ekster kiepert de dekseltjes met pitjes en havermout namelijk in één keer om en vervolgens is het een zootje in de tuin en in het huisje.

Eind oktober of begin november komt daar nog een bezoeker bij: het roodborstje. Moeiteloos verovert hij zich weer een plaats in de vogelhiërarchie. Waar de meesjes vooral belangstelling hebben voor de zonnebloempitjes, snoept het roodborstje van de havermout. Hoewel ik gelezen heb dat het goed gaat met het aantal roodborstjes in Nederland, verwelkomen we het vogeltje elk jaar van harte in onze tuin.

Azalea opnieuw in bloei

Bijna twee jaar geleden kregen we een prachtige witte azalea. Hij heeft uitbundig gebloeid, waarna we 'm op zolder en in de zomer buiten hebben gezet. Maar er kwamen gele blaadjes aan en het oogde wat armetierig. Om maar te zwijgen van bloemen: één keertje zat er een klein knopje aan.

"Het geheim van de smid" kennen we nog steeds niet. Des te blijer zijn we dat de plant nu weer in volle bloei staat, zonder dat er iets bijzonders is gebeurd.

Zaadjes

Voor mijn verjaardag vorige maand kreeg ik ook nog een erg leuk cadeautje voor een tuinbezitter. In dit kleine blikje zitten liefst tien soorten zaad van plukbloemen. Het is echt nog veel te vroeg, maar ik kan haast niet wachten om ze te (voor)zaaien.

Je snapt dat we dan ook niets hebben meegenomen uit de "bloemenzadenbieb" die we in Doesburg tegenkwamen. Wel een heel aardig initiatief!

Paddenstoel

Onze voortuin is dit najaar bezaaid met paddenstoelen. Dat is nooit eerder gebeurd en niet zo'n prettige ontwikkeling. We halen ze er natuurlijk uit, opdat ze zich niet verder verspreiden. Blij zijn we er in ieder geval niet mee. Maar we hebben ook een beetje een dubbele houding ten opzichte van paddenstoelen. Toen we zondag in het halfdonker deze prachtige grote vliegenzwam in een plantsoentje ontdekte, waren we verrukt. Wat een prachtig exemplaar!

Gevelsteen

"Bladerend" door de foto's van het afgelopen jaar, zijn er heel wat die wél bedoeld waren voor de Borduurblog maar toch niet zijn gebruikt. Deze Utrechtse gevelsteen is er een van. Op 24 december 2021 wandelden we door een koud en nat stukje stad, dat we nog niet zo goed kenden. Boven een poortje tussen Oudekamp 3 en 5 is deze steen te vinden. Het is een tamelijk recente, die refereert aan de drukkerij Den Daas die eertijds hier zat. Waarschijnlijk heeft er eerder een andere gevelsteen gezeten.

Bygone bouquet

Ik heb een lade met kleine borduurpakketjes, die wachten tot ik zin krijg om iets geheel voorgeprogrammeerds te doen. Soms is het namelijk heel makkelijk dat je er niets extra's bij hoeft te zoeken, zelfs geen naald. Het pakketje gaat met een klein borduurschaartje in je tas en je kunt het meteen gebruiken. Zo ging het ook met dit borduurtje op plastic canvas, dat bij CrossStitcher 358 hoort. De foto op het pakketje was zo groot, dat ik zonder patroon meteen aan de slag kon. Toch nog een aardig klusje. Hoe het afgewerkt gaat worden weet ik nog niet, want ik vind dat het iets rustigs moet worden. Het is zo bont genoeg. Wat zouden jullie ervan maken?

Herfst in Doesburg

Zondag 30 oktober was het in het oosten van het land uitzonderlijk warm en zonnig weer. Die dag bezochten we het stadje Doesburg: Hanzestad, vestingstad en garnizoenstad. Groot is het niet, wel zeer de moeite waard.

Om te beginnen liepen we langs de buitenrand van de oude stad. Veel sfeervol herfstgroen en het water was ook bijna steeds in zicht. Bij Doesburg komen immers de Gelderse IJssel en de Oude IJssel samen.

Alleen aan de lichtval op de laatste foto kun je goed zien dat de herfst al een goed eind op streek is. Verder waanden we ons in een klein nazomers paradijsje.