De oude hortus

Elke dag maak ik een wandeling. Ook als het regent, al is er meestal toch een droog of bijna droog moment te vinden. Ik houd echter wel van variatie, niet van steeds hetzelfde rondje.

In Utrecht heb je dan helemaal niets te mopperen. Er zijn tal van mooie plekjes zoals de oude hortus.

Het is een prachtige tuin, ook in de herfst. Niet zo groot overigens als de foto's misschien suggereren. Wel met allerlei paadjes en zitjes en ook nog eens super rustig.

Er was nog veel groen te zien van de week, naast het geelkleurende gebladerte.

Ook in de goed onderhouden oude kassen hebben we een kijkje genomen. Zie je me lopen in de verte?

Cirkelsnijder

Heel wat jaartjes geleden heb ik twee verschillende cirkelsnijders uitgeprobeerd. Ze voldeden allebei niet, want ze sneden geen gave cirkel uit wat dikker papier. Gelukkig kon ik ze terugbrengen. Bij toeval zag ik een maand geleden een ander redelijk betaalbaar type. Eureka, het werkt!

Overigens is het wel een handigheidje en uit kleinere stukjes papier/karton weet ik geen foutloze cirkel te snijden. Toch ben ik heel blij met dit stukje gereedschap, zeker nu ik zestig kerstkaarten aan het maken ben. Uit de aard der zaak kan ik ze nog niet laten zien, dan weten sommige mensen nu al wat ze zullen ontvangen.

O ja, hierboven is geen prachtig karton in regenboogkleuren afgebeeld. Het is glimmend zilver met een dessin van rondjes. Als je een foto hiervan neemt, dan krijg je dit effect.

Kaartenmakerij

Waarschijnlijk zijn al deze borduursels eerder voorbijgekomen op mijn blog, eerlijk gezegd ben ik te lui om het na te kijken. Maar eindelijk heb ik er kaarten van gemaakt, zodat ze gebruikt kunnen worden.

Van deze walvis weet ik nog dat het een onderdeel vormde van de SAL 2017 van Dear Rine.

De cupcake is dit jaar gemaakt van een pakketje van Mouseloft.

Een mooie kerstkaart komt altijd van pas.

RvdM herfstsoep

Ook deze keer doe ik mee aan het mooie initiatief van Elisabeth om met een aantal andere bloggers een recept te plaatsen op de tweede vrijdag van de maand. Neem vooral ook een kijkje bij de andere deelnemers via haar lijstje!

Het basisidee voor deze pompoenwortelsoep komt uit het Utrechtse boekje "Soep uit iedere hoek". Mijn versie heeft de volgende ingrediënten:

• een ui
• een beetje olijfolie
• een niet al te grote oranje biologische pompoen (Hokkaido)
• een stuk of tien worteltjes
• een (glutenvrij) bouillonblokje
• een bolletje stemgember
• 100 ml kookzuivel/kookroom/kokosmelk
• eventueel peper en zout naar smaak

Snipper de ui en fruit 'm in de olijfolie in een flinke pan. Daarna voeg je de in grove stukken gesneden pompoen en worteltjes toe. Als je een Hokkaido gebruikt is het trouwens beslist niet nodig om de pompoen te schillen. Voeg ook het bolletje gember toe en de bouillon. Bij een glutenvrij blokje werkt het vaak het beste om in een apart pannetje een halve liter water aan de kook te brengen met een bouillonblokje totdat het helemaal is opgelost. Daarna voeg je aan de soep zoveel water toe als nog nodig is om de pompoen nét onder water te zetten. Laat het geheel koken totdat de pompoen en wortel gaar zijn. Tot slot pureer je de soep met een staafmixer en roer je er de kookzuivel doorheen.

Sok

Je kunt het er niet aan afzien, toch is dit een zwaarbevochten sok. Soms lukte het me maar om één naald te breien op een dag, een andere keer één enkele toer. Tegen het einde ging het iets beter met mij (lees: mijn rug) en kon ik lekker opschieten. Meteen is de tweede sok op de naalden gezet, want tja in een variant op een aloud versje kun je zeggen één sok is geen sok.