ATC Schelpen?

In 2019 ruilde ik deze ATC met Kelli Howard. Het is deels aquarelverf en deels pen en goudstift. De kleuren spreken me aan. Hoewel ik niet weet wat de titel is, denk ik aan een onderwatertafereel waarin planten, water en schelpen gecombineerd worden. Wat zien jullie er in?

Maarts viooltje

Het fototoestel gaat regelmatig mee op onze wandelingen. Al blijven we in de buurt, toch is er steeds wat nieuws te zien. Zoals deze (wilde) Maartse viooltjes: klein maar fijn.

De fuut zit al op zijn nest, maar er worden ondertussen nog aanvullende strootjes aangevoerd. Er is een veilige plek gekozen in het riet, een stukje van de kant af.

Dit hoentje was moeilijk te fotograferen, want hij zette het steeds op een rennen. Zo trachtte hij uit de buurt te blijven van andere watervogels, die het ook op de boterham hadden voorzien. Er was bijna geen tijd om een hapje te nemen voor het hoentje.

Tot slot nog een baddersessie van de kauwtjes. De vogel aan de rechterkant kun je bijna niet zien doordat hij zo lekker zit te spetteren!

ATC Dolfijn

Geïnspireerd door de artistic trading cards die ik ontvangen heb, is er weer eentje toegevoegd van mijn eigen hand. De dolfijn heb je al eerder voorbij zien komen op deze blog. Eigenlijk was dat een pakketje voor een broche. Dat zag ik niet zo zitten, dus heb ik er een ATC van gemaakt. De achtergrond is een fluwelig papiertje, dat heel zacht aanvoelt.

Bijna Pasen

Bijna elke dag maken we een wandeling in Utrecht. Hoewel dat vaak dezelfde ommetjes zijn, valt er soms iets op. Meestal aan de natuur, maar deze keer in de etalage van een bloemist. Dat de foto's door een ruit genomen zijn, hadden jullie natuurlijk al gezien.

Over een dag of tien is het Pasen en deze etalage is in stijl versierd met een aantal Paashazen. Leuk om te zien!

ATC Hagedis (2)

Het is jammer dat jullie dit kaartje met de titel "Hiding in the leaves" niet kunnen voelen. Het is namelijk op een prettige manier een beetje glad. Je kunt ook ruiken dat het bewerkt is met bijenwas. Gelukkig heeft Martha Cohen in dit geval er bijgeschreven dat ze een collage gemaakt heeft met behulp van servetten. Dat zou ik nooit hebben kunnen raden.

ATC Hagedis (1)

Nou ja, hagedis.... Eigenlijk is dit een anolis carolinensis, die in het Nederlands de roodkeelanolis heet. Ik had er nog nooit van gehoord, maar Stella Bold die de anolis in 2019 getekend heeft gelukkig de naam vermeld op deze ATC. Anders zou ik in mijn onwetendheid hebben gedacht dat het een soort kikker was.

ATC Verscholen tussen het gebladerte

Ook deze ATC is door William Joel gemaakt voor de swap Birds&Bees. Het gaat hier duidelijk om de vogeltjes, die verscholen zijn tussen de bladeren van boomtakken. Over de gebruikte technieken is niks vastgelegd. Ik denk dat de takken en blaadjes eerst met inkt zijn gemaakt waarna het met waterverf is ingekleurd. De vogeltjes zijn niet eerst met inkt getekend en die vind ik eerlijk gezegd nogal onbeholpen. Veel genuanceerder en gedetailleerder is de boom, waardoor het toch een mooi geheel wordt.

Regenton

Samen met de buren hebben we een nieuwe regenton aan de voorkant van het huis. Wel een grijze kolos, toch zijn we blij met onze nieuwe aanwinst. Gelukkig heeft de buurman gezorgd voor tegels onder de ton en aansluiting op de regenpijp via een vulautomaat. Wij hebben gezorgd voor wat vrolijke bloemetjes bovenop. De sprietjes in het midden zijn blauwe druifjes. Binnenkort hopen we de planten aan de voorkant water te geven uit de ton. Wie weet kunnen we het ooit ook gebruiken voor het lappen van de ramen en het wassen van de auto.

ATC Bij

In 2008 deed ik mee aan een swap oftewel ruil met het thema "Birds and bees". Het is duidelijk dat het hier om een bijenkaartje gaat gemaakt door de Amerikaanse Donna Davis. Als ik het kaartje goed bekijk, denk ik dat er pen of stift is gebruikt, verf, gesso, en een uitgeknipt plaatje van een bij. Al met al is het een aardig kaartje in goudbruin.

ATC Twinkling in the night

Terwijl ik de ATC's in mijn verzamelingetje bekeek, raakte ik zelf ook geïnspireerd om een paar nieuwe kaartjes te maken. Ik heb namelijk helemaal niets meer in voorraad om te ruilen. In dit geval gaat het om een blackwork borduurwerkje, dat ik verstevigd heb met vlieseline, uitgeknipt en opgeplakt met rubbercement. Het doet me denken aan een sterrenhemel, vandaar de titel "Twinkling in the night".

In waterverf

Als je een ATC ruilt, wordt er soms iets meegestuurd als verrassing. Meestal een leuk papiertje of iets anders dat je ter versiering kunt gebruiken. Corrinne Fraser stuurde deze kaart mee, die ze maakte met waterverf.

ATC Vliegend tapijt

Opeens ben ik in de ATC-stemming en heb ik van een al bestaand borduurtje een ATC gemaakt. Ik heb het de titel "Flying carpet" gegeven oftewel "Vliegend tapijt". Zoals je zien kunt is het borduurwerk een tikje scheef getrokken. Daarom associeer ik het met een vliegend tapijt. Kun je het volgen?

Bruid op de brug

Gisteren spotte ik in Amsterdam op de Raampoortbrug een bijzondere bruid. Ze leunde tegen de achterkant van een verkeersbord en er was duidelijk veel zorg besteed aan haar outfit. Op de detailfoto kun je het nog beter zien.

Hoewel het koud was, konden we gisteren tussen de middag toch even in het zonnetje staan in een beschut hoekje van de tuin. We keken naar de bes en de framboos, die enigzins met elkaar verstrengeld zijn. Opeens viel het oog op deze bijzondere tak, die haast een U-bocht maakt.

Aan het begin van deze week zagen we een paar mensen stilstaan op een brug in de buurt. Een jongetje deelde met ons het wonder: kleine pulletjes!

Eentje in het water en nog drie op de kant.

De nijlgans is een invasieve soort, die zich goed kan handhaven. We zien 'm regelmatig.

Terwijl we stonden te kijken, ging de gans zijn jongen roepen. Eerst leken ze niet te luisteren, maar al snel verzamelden ze zich. De kleinste leek moeite te hebben om op de kant te klauteren. Misschien is het 'm uiteindelijk gelukt om uit het water te komen, maar zolang hebben we niet gewacht.

Doopkaartje Z

Achter in de kerk hangt een bord waarop zelfgemaakte kaartjes staan voor de recent gedoopte kinderen en incidenteel ook wel eens een volwassene. Het koor waarvan ik de dirigent ben, verzorgd die kaartjes. In dat kader kreeg ik een hele verzameling geborduurde kaartjes van mevrouw van Schaik. Een enkel kaartje was nog niet af, zoals dit kaartje van een zeilboot. De gaatjes voor de Z waren al geprikt, maar het borduren moest nog gebeuren. Dat heb ik dus zelf gedaan. Ook heeft het kaartje nog geen achterkant. Zou het leuk zijn om iets blauws aan de achterkant te plakken, waarvan dan tevens een randje aan de voorkant te zien is? Of iets geels of bruins?

Onderweg

De afgelopen weken hebben we veel gelopen, gewoon in Utrecht vanaf ons huis. Nou hebben we het geluk dat het om ons heen niet aan alle kanten bebouwd is. Tamelijk dichtbij liggen bijvoorbeeld de Laagravense plassen.

Het zijn twee plassen. In de ene plas kun je zwemmen en wakeboarden, in de andere plas bevinden zich veel vogels zoals de brandganzen op de foto's.

Van het Beatrixpark heb ik al vaker een paar plaatjes laten zien. Wij noemen het trouwens meestal het Lunettenpark, want dat is de wijk waarin dat park ligt.

Het is een aardig park, waarin eind februari al tekens van de naderende lente te zien waren.

In de verte is het beginnetje van een meerkoetnest te zien, dichtbij de snelweg.

De wilgentakken hebben een groene waas over zich.

Als je het beeld vergroot, zie je het nog duidelijker.

Op de walkant bij de volkstuinen groeien een massa sneeuwklokjes,

die hier wat duidelijker zijn te zien.

De meerkoet is niet bang voor mensen en laat zich daardoor goed fotograferen.

Het roodborstje is wat schuwer.

Tot slot een ander stukje Beatrixpark.

Gehaakt hartje

Zoals ik al eerder schreef, was ik van plan om het Deense hartje ook te haken. In een oud nummer van Handwerken zonder grenzen stond een patroon, maar ik besloot om het toch geheel op eigen wijze aan te pakken. Al experimenterend heb ik op mijn eigen manier een gevlochten hartje gehaakt. De open boogjes aan de bovenkant zijn eigenlijk toevallig ontstaan en ik heb besloten om ze te handhaven, omdat ik ze wel grappig vind. Misschien wordt het mooier als je dunner garen gebruikt.