Een bijzonder verhaal

Liefde, gezondheid en vrede in 2026!
Fijne feestdagen!

Geborduurd en als kerstkaart in 2024 naar een tante en oom in Canada gestuurd, vervolgens omhaakt door tante Annette van 93 en geretourneerd naar Utrecht als kerstornament. Dit jaar is de foto onze kerstkaart.

Kersttafereel

Gefotografeerd in het Residenzschloss in Dresden.

Bijna Kerstmis

Dezer dagen heb ik het behoorlijk (muzikaal) druk. Vandaar dat ik me vandaag beperk tot een schilderij dat de Italiaanse schilder Lorenzo Costa rond 1490 maakte. Het hangt in het Muséé des Beaux Arts in Lyon.

Barcelona

Na niet eens zo'n lange treinreis vanuit Lyon belandde ik begin november in Barcelona. Ook daar had ik weer twee hele dagen en moesten er dus keuzes gemaakt worden. Op sommige plaatsen waren er heel veel toeristen, zozeer zelfs dat je niet gewoon door kon lopen. Mijn verblijf was wederom een studio met dit keer uitgebreide keukenfaciliteiten, een aparte woonkamer en zelfs een gezamenlijke wasmachine. Dat betekende dat ik een paar keer een "gewone" winkel betrad om inkopen te doen. Het was opvallend dat ik daar eerst in het Catalaans en vervolgens in het Spaans werd aangesproken, maar mijn Engels werd geheel niet begrepen. Gelukkig snapte ik na enig nadenken wat er bedoeld werd.

Ook in Barcelona wandelde ik vrijwel alles. Ik plande een route langs een aantal bezienswaardigheden. Zo begon ik op de eerste dag met Sant Pau del Camp. Het is een heel oud klooster in de wijk El Raval. Het hele oude is indrukwekkend, al valt er niet veel te zien en sta je snel weer buiten.

Van een heel andere orde is het Maritiem Museum, gevestigd in de voormalige koninklijke scheepswerven. Het is een modern museum, waarin alle tekstborden ook in het Engels zijn en dat hier en daar interactief is. Je kunt er gemakkelijk een paar uur doorbrengen, als je net als ik in dit soort materie geïnteresseerd bent.

Hier laat ik alleen de replica op ware grootte zien van het koninklijk galeischip uit 1571. Het is zeer indrukwekkend om het mooie schip te bewonderen en tegelijk te bedenken hoe ellendig het werk van de roeiers op zo'n schip was.

Gelukkig wordt daar uitgebreid bij stilgestaan. De roeiers zaten vastgeketend. Dat betekent dat ze niet alleen op hun bankje roeiden, maar ook moesten slapen, blootgesteld waren aan de elementen en hun behoefte moesten doen. In tegenstelling tot wat ik dacht ging het daarbij niet alleen om galeislaven. Sommige mensen lieten zich ook contracteren om dit werk te doen, niet wetende wat hen te wachten stond. Daarna mochten ze niet meer weg ...

Er zijn een aantal andere deeltentoonstellingen in het museum. Bijvoorbeeld over het leven aan boord van een intercontinentale oceaanstomer aan het begin van de twintigste eeuw; over de handel in koloniale waren en wat de kolonisatie betekende voor de lokale bevolking; over navigatie in vroeger tijden.

Morgen wandel ik verder.

Interrail

Vandaag beperk ik me tot het reizen zelf. Ik had een Interrail abonnement met 7 reisdagen binnen een maand. Reizen per trein is beslist niet goedkoop, maar als je het op deze manier doet dan blijven de kosten binnen de perken. Bovendien had ik 25% korting in verband met de aanschafdatum (aanbieding geldt nu ook nog even) én was het extra goedkoop voor 60+-reizigers. Daar kwamen nog wel de reserveringen bij voor de langeafstandstreinen, die nodig zijn als je snel een grote afstand wil afleggen.

Nou is het ten eerste zo dat ik uit principe de trein verkies boven het vliegtuig. Ten tweede houd ik van sporen en zie je ook nog eens wat onderweg of ontmoet je misschien interessante mensen. Een boek, een borduurwerkje, wat proviand: ik kom de tijd goed door. Het is misschien triviaal, maar wel fijn: de wc's in buitenlandse hogesnelheidstreinen zijn over het algemeen echt schoon, in tegenstelling tot de situatie in Nederlandse binnenlandse treinen.

Het was natuurlijk niet allemaal halleluja. Ik heb een keer in een overvolle trein gezeten en in Parijs een trein gemist door vertragingen, waarna ik een paar uur mocht staan in de volgende. Maar ik zou zo weer gaan!

En verder in Lyon

Mijn ruim twee dagen in Lyon heb ik optimaal benut, dus zijn er nog een paar dingen die ik wil laten zien. Zoals het enorm grote place Bellecour, dat opgevrolijkt werd door gekleurde slingers.

Via Free Tour Lyon heb ik ook een twee uur durende rondleiding gehad. De gids Paul liet ons veel zien wat ik nooit zelf ontdekt zou hebben, zeker niet in zo korte tijd. Het Engels was goed te volgen voor mij en Paul bleek bovendien van origine een Nederlander te zijn.

In de kathedraal Saint Jean Baptiste zagen we onder andere deze astronomische klok uit de 17e eeuw.

Ik had het moeten zien, maar zag het niet voordat de gids ons erop wees: de zon draait bij dit uurwerk om de aarde en niet andersom.

Natuurlijk nam hij ons mee door een paar traboules. Dit is wel een bijzondere, waarop Venetiaanse kooplieden een stempel hebben gedrukt. Zowel de kleur van het huis als de toren wijzen op Italiaanse invloeden.

Van geheel andere aard is deze speciaal vormgegeven parkeergarage. Ik heb teveel hoogtevrees om helemaal naar beneden te durven kijken, maar onderin is een ronddraaiende spiegel die de parkeergarage nog meer bijzonder maakt.

Na een paar dagen Lyon ben ik doorgespoord naar Barcelona. Een mooi traject, naar een mooie stad. Later meer daarover...

Botanische tuin en dierenpark Lyon

Gedurende de tweede helft van mijn interrailreis was het prachtig weer, ik refereerde er al eerder aan. Zonde dus om nog een museum op te zoeken en een groot deel van de tweede dag binnen te blijven. Het was een eind lopen, maar ik besloot toch te voet naar de botanische tuin en het dierenpark van Lyon te gaan.

Het was er druk, heel druk zelfs. Wat wil je: zaterdagmiddag, prachtig weer rond een graad of 20 en bovendien nog gratis toegankelijk. Met name de botanische tuin en het arboretum beslaan overigens een flink oppervlak. Eigenlijk speelde de drukte me alleen parten toen ik een toilet zocht. Mocht je dit park bezoeken: eigenlijk is er geen fatsoenlijk toilet en bij de horecagelegenheid ontbreekt elke sanitaire voorziening.

Verder kan ik het aanraden om bij goed weer hier een flinke wandeling te maken, waarbij je af en toe stil staat bij een boom of plant.

Veel dieren zijn er niet te zien in het dierenpark, toch is het aardig om even een kijkje te nemen. Zeker als de giraffen zo mooi poseren als hieronder!

Muziek in Lyon

Mijn hart lichtte op, elke keer als ik in Lyon iets muzikaals hoorde of zag. Een studerend blazersensemble bijvoorbeeld dat klonk uit een open raam en ergens anders een dwarsfluitist op hoog niveau.

Ook de vele muziekwinkels vielen op. Ik ben er niet binnen geweest omdat ik echt met een hele lichte rugzak wilde blijven reizen. Maar ik zag zonder er naar te zoeken een gitaarwinkel, twee pianowinkels en een winkel waar ze ukeleles verkochten. Er is vast een levendige muziekcultuur.

Fenicië en Egypte

Het Musée des Beaux Arts in Lyon heeft een flinke verzameling antieke kunst, zoals je hier kunt zien. Ook online is dat goed te bekijken.

Deze sarcofaag uit de 2e helft van de 5e eeuw voor Christus is afkomstig uit Fenicië. Nu is dat vooral Libanon en Syrië. De doodskist is gemaakt van marmer en ongelofelijk gaaf bewaard gebleven.

Op dit detail van een Egyptische tempelpoort, kun je zien hoe gedetailleerd de steen bewerkt is. Het stamt uit circa 230 voor Christus. Hieronder zie je het in het grotere geheel.

Van het museum zou ik nog veel meer laten zien, maar ik heb natuurlijk een (subjectieve) keuze gemaakt. Ik heb zojuist een aantal recensies van het museum gelezen en die zijn zeer uiteenlopend van heel lovend tot ronduit vernietigend. In mijn ogen was het een prima collectie, die ik lang niet zo uitgebreid heb kunnen bekijken als ik gewild zou hebben. Verder was het ook helemaal niet druk, in tegenstelling tot een aantal andere musea die ik gedurende mijn reis heb bezocht. Dat is ook heel wat waard, omdat je alles dan goed kunt zien.

Schone kunst

In het Musée des Beaux Arts in Lyon is veel te zien. Als ik in Lyon woonde, zou ik er meermaals heen gaan en steeds een deel goed bekijken. Nu ik er slechts twee dagen was, moest ik uiteraard een keuze maken. Meteen bij binnenkomst hangt in de eerste ruimte het grote schilderij Le Pérugin waarvan gezegd wordt dat het door Pietro di Christoforo Vanucci aan het eind van de vijftiende eeuw is geschilderd.

Om de diversiteit van het museum weer te geven, laat ik ook deze 18e-eeuwse deur zien van het Arlatan hotel in Aix-en-Provence. Het is in 1906 aangekocht, vermoedelijk zouden ze dit nu niet meer toevoegen aan het museum.

Er was een heel aardige verzameling kleinere beelden, die misschien niet op z'n voordeligst waren opgesteld. Er stonden er steeds nogal wat in één vitrine bij elkaar, wat het een beetje moeilijk maakte om de individuele beelden op hun merites te bekijken. Ik laat een ivoren beeldje zien van Atlas en Hercules, die de wereld dragen.

Deze Koptische kunst uit de 4e tot en met 7e eeuw na Christus, trof me. En ik realiseerde me dat ik eigenlijk niet eerder Koptische kunst heb gezien.

Om meer persoonlijke redenen fotografeerde ik La Lignée de sainte Anne met de voorouders van St. Anna. Ik ken namelijk iemand die alles over St. Anna verzamelde, omdat ze zelf de voornaam An had. Het schilderij is gemaakt in het laatste decennium van de 15e eeuw in het atelier van Gérard David. Het is interessant om te bedenken wie er zijn afgebeeld en ik kan me best voorstellen dat het ook bekend is. Zelf kom ik niet verder dan Anna, Maria en Jezus. Het Christuskind is overigens nogal merkwaardig afgebeeld. Kijk maar eens goed naar de baby.

Musée des Beaux Arts

Nadat ik de Romeinse overblijfselen in Lyon had bekeken, ben ik naar het Musée des Beaux Arts gegaan. Het is gevestigd in een mooi gebouw.

Eerst ben ik neergeploft in het café op de eerste verdieping, want het was een behoorlijke inspanning om de Fourvière heuvel op te klimmen en weer af te dalen naar het centrum. Het was prima weer, dus koos ik voor het balkon van het café.

Daarna heb ik het museum verkend en er was een heleboel te zien. Vandaag beperk ik me tot het gebouw zelf.

Hier zie je het plafond van een zaal met een verzameling medailles. Niet zo mijn interessegebied, het plafond was echter schitterend.

Dit was het trappenhuis, met een mooi lichtkoepeltje en schattige engeltjes.

De 17e-eeuwse refter mocht je alleen vanuit de deuropening bekijken. Het boogvormige schilderij aan het eind van de zaal kon je dus alleen van een afstand bekijken. De voorstelling is vast het laatste avondmaal. Hoe rijk versierd de muren zijn, kun je enigszins zien op de laatste detailfoto.

Vieux Lyon

Gisteren liet ik al zien dat mijn verblijf uitkeek op de Saône, om precies te zijn was de studio gesitueerd op de Quai Fulchiron. Evenals de Église Saint-Georges, die ik wel heb gefotografeerd maar niet bezocht.

Bijzonder was het dat in een hoekje tegen de kerk aan een tentje stond waarin een vrouw huisde en misschien nog wel iemand. Er stonden een paar stoelen buiten en het was duidelijk een permanent verblijf voor iemand die verder geen onderkomen had. Dergelijke tentjes heb ik meer gezien gedurende mijn reis. Hoe triest ook, toch humaner dan de daklozen die ik hier in de stad Utrecht tegenkom en meestal onbeschermd slapen onder een viaduct, in een stil hoekje van het station o.i.d. Je snapt dat ik van haar niet ongevraagd een foto wilde maken.

Ook heel dichtbij was deze trap omhoog naar de heuvel Fourvière. Niet dat je met het beklimmen van één trap er al bent hoor. Ik heb de eerste ochtend een halfuurtje flink gezweet om boven te komen bij de Romeinse overblijfselen van Lyon.

Van het Romeinse aquaduct is niet heel veel over. Het is duidelijk waarom de inwoners van Lyon van de heuvel Fourvière toen het aquaduct vervallen raakte vanwege de watersituatie, verkasten naar de lager gelegen plekken aan de beide rivieren.

Het amfitheater is daarentegen best goed geconserveerd. Later hoorde ik dat het in de zomermaanden ook nog wel eens wordt gebruikt. Het lijkt me inderdaad een prachtige ambiance als het mooi weer is.

Het uitzicht was mooi, maar het was natuurlijk wel november. Vandaar dat er wat nevel hing in de ochtend.

By day and by night

In Lyon was er iets mis met de studio waar ik zou verblijven. Nou ja, iets mis ... Het plafond moest worden gestut. Vandaar dat ik een andere studio kreeg aangeboden met uitzicht op de Saône. Helemaal niet gek natuurlijk, kijk maar naar het uitzicht. Toch mankeerde er wel iets aan mijn verblijf. De afvoer van de douche bleek namelijk niet te functioneren, zodat het water van de douche tot in de woonkamer stroomde. Ik heb het opgedweild en de douche verder niet gebruikt. Omdat ik maar drie nachten in Lyon bleef, was dat goed te doen.

Italiaanse cipressen

De tweede helft van mijn reis begon met een paar dagen in Lyon. Eigenlijk had ik nooit over een verblijf in die stad nagedacht, maar het bleek een handige tussenstop te zijn op weg naar Barcelona én Bertiebo blogde aanstekelijk over deze stad.

Eén van de eerste dingen die ik daar zag, waren deze mooie Italiaanse cipressen in Vieux Lyon. Ik was gedurende de treinreis begonnen met het borduren van een ATC en werd er door geïnspireerd, ook al kan je aan het uiteindelijke resultaat niet echt zien dat het om een cipres gaat.