Culemborg

We hebben een paar uur doorgebracht in Culemborg vorige week. Zoals je misschien kunt zien was het niet zo mooi weer, desondanks was het heel aardig.



Bij een café zagen we de olifant die op de eerste foto is te zien. Hij stond op een soort stellage en leek gemaakt te zijn van repen autoband. Het kan ook iets heel anders zijn dat als basismateriaal is gebruikt.



Via mooie doorkijkjes en een kunstzinnige voordeur, kwamen we bij het Elisabeth Weeshuismuseum.



Verzorgd en mooi ingericht en interessant voor volwassenen én kinderen. Hier zie je bijvoorbeeld de lijkkleedversiersels van het klein en grootschippersgilde uit de zeventiende eeuw.



Het ging grotendeels over het weeshuis dat van 1560 tot 1952 in gebruik was. De meisjes werden geacht hun tijd nuttig te besteden o.a. met breien, naaien en borduren vandaar deze vitrine. Er is nog veel meer te zien en te horen. Daarbij zijn filmpjes gemaakt met acteurs en er zijn ook persoonlijke verhalen te horen. Zeer de moeite waard!

Nieuwe wanten

Al maanden lagen deze wanten te wachten op hun voltooiing. Eerlijk gezegd was het slechts een kwestie van een paar draadjes afwerken. Toch kwam het er niet van. Met het koudere weer kreeg ik opeens haast om de wanten af te maken en was het zo voor elkaar.



Ze matchen goed met mijn nieuwe winterjas, maar helemaal tevreden ben ik niet. De boorden zijn namelijk een beetje ongelijk van lengte. Het eerste boord was behoorlijk aan de korte kant. Gelukkig valt de jas er goed overheen.



Verder kun je het op de foto's denk ik niet zo goed zien, maar de duiminzet van de ene want is een beetje vreemd geworden. Ik kan het niet helemaal verklaren. Opeens had ik een ribbeltje aan de voet van de duim, in plaats van tricot steken. Het bleek lastig te corrigeren, al heb ik het nog eens geprobeerd.



Aan de belangrijkste voorwaarde voldoen de wanten zeker: ze zijn lekker warm. Ik heb ze al geprobeerd!

Gebreide lampenkap

Bij ons in de straat vonden we een gebreide lampenkap op de stoep. Eerst aarzelde ik eventjes of het een handgebreide lampenkap of een fabrieksexemplaar betrof. Maar na een iets nauwkeuriger blik, zag ik dat echt een handgemaakt breisel was. Alleen was ie nogal grauw en zaten er wat spinnetjes op. De lampenkap stond tenslotte gewoon op straat, daar wordt zoiets niet schoner op.

Zoals je kunt zien, hebben we 'm meegenomen. Ik besloot het breisel van de kap af te halen en eerst een handwasje te doen. Het materiaal voelde als wol, dus het moest voorzichtig gebeuren. Hoe het werd, kun je in een volgend bericht zien. Eerst moet het drogen.

Lezing aanstaande woensdag 24 oktober 2018

In de maand oktober is het erg stil geweest op mijn blog. Daar heb ik een goede reden voor. Aanstaande woensdag geef ik namelijk een lezing voor de afdeling Kennemerland van de NGV over "Zeevarenden in de 17e en 18e eeuw". Verdere informatie is op de website van de NGV te vinden.

Heeft het iets met handwerken te maken? Nou nee, helemaal niet. Toch wou ik het hier even laten weten, om mijn digitale afwezigheid te verklaren!