Harmelen

Een week geleden besloten we de boel de boel te laten en nog eventjes van het mooie weer te genieten. Achteraf gezien was dat precies op tijd. We wandelden langs het jaagpad in Harmelen in prachtig nazomerweer.

Harmelen is een oud dorp en nieuwe huizen zijn tamelijk zeldzaam. Maar we zagen er wel een paar.

Het jaagpad loopt langs het riviertje de Oude Rijn. Onderweg zie je veel mooie achtertuinen.

De wandeling is voor het grootste deel onverhard. Fijn om te lopen, al kan ik me wel voorstellen dat het later in het jaar drassig zal worden.

Langs het pad zagen we tomatenplanten met vruchten in verschillende kleuren.

Natuurlijk vielen ons de zwarte tomaten op. Ze glansden en de rijpe vruchten waren echt diepzwart.

In een half ondergelopen bootje lag dit poesje heerlijk te slapen.

Eigenlijk liepen we de Potterskaderoute, waarvan we nog één ANWB-bordje ontdekte. Als je deze route ook wilt wandelen, dien je echter de wandelknooppunten te volgen en/of de routebeschrijving.

Wij liepen door tot het monument voor de 93 dodelijke slachtoffers van de treinramp in 1962 in Harmelen. Het is de grootste treinramp in de Nederlandse geschiedenis. Als je al die namen met geboortedatum bij elkaar ziet, dan besef je hoevéél dat er waren. Indrukwekkend en droevig.

Daarna zijn we omgekeerd en hebben hetzelfde pad in omgekeerde richting gevolgd. Er wachtte thuis wat werk ...

Terug in het hart van het dorp, hebben we nog even rondje gemaakt. We ontmoette o.a. dit markante torentje.

Deze duiventoren behoorde bij het huis Harmelen en stamt vermoedelijk uit het begin van de negentiende eeuw. Zie je de vogels zitten?