De tuinen van Buitenzorg

Vandaag werd me gevraagd of ik gestopt was met bloggen. Ik kan me de vraag voorstellen, want er verschijnen zonder aaankondiging geen nieuwe berichtjes meer sinds 11 juli. Tja, helaas heb ik sinds maart al last van mijn rug en hoewel er iets betere periodes zijn geweest, is het sinds begin juli weer helemaal mis. Ik doe niet veel op een dag m.u.v. oefenen, oefenen en nog eens oefenen. Zo hoop ik er uit te komen, al staat er ook een bezoek aan de neuroloog op het programma.

De tuinen van Buitenzorg van Jan Brokken, lag al lang op mijn leesstapeltje. Elke dag neem ik een klein stukje tot me. Al is het boek nog niet uit, voor mij is het boeiende kost.

In het boek beschrijft Jan Brokken het Indische leven van zijn moeder en in mindere mate zijn vader, zoals hij dat gereconstrueerd heeft. Beginnend in de botanische tuin van Buitenzorg op Java - het tegenwoordige Bogor - schrijft hij onder andere over het muzikale leven en het onderzoek naar Boeginees en Makassaars, de oorspronkelijke talen van Celebes. Natuurlijk komt het wetenschappelijk onderzoek van zijn vader naar een islamitische bekeringsbeweging ook aan bod, waarin zijn vader overigens steeds minder fiducie heeft.

Hoewel ik het boek nog niet uit heb, boeit het mij. Het is inlevend geschreven, alsof Jan Brokken er zelf bij is geweest. In werkelijkheid werd hij na de Tweede Wereldoorlog in Nederland geboren. Misschien is het wat te gedetailleerd als deze onderwerpen je niets zeggen. Dan zou ik er niet aan beginnen. Voor mezelf vind ik het een aanrader.