Ruim een jaar geleden kreeg ik een Kaaps viooltje cadeau. Een schattig klein plantje om te zien, al hield het zich slechts eventjes goed. Heel snel begon het een soort "rot" te vertonen en kwijnden alle bloemetjes en blaadjes weg. Althans: op eentje na. Dat blaadje heb ik eerst een paar dagen met de onderkant in een bodempje water laten hangen en daarna heb ik het in een potje aarde geplant. Het ging niet dood, maar maanden bleef het bij dat ene blad.
Opeens kwamen er een heleboel blaadjes bij. Ik las op internet dat het een teken was van te weinig licht en eerlijk gezegd kon dat wel kloppen. Het beginnend plantje stond een beetje achteraf op zolder en het enige wat ik deed was twee keer in de week een beetje water op het schoteltje. Ik zette het plantje iets meer in het licht en het was al dik herfst toen er iets veranderde. Langzamerhand verschenen er acht kleine knopjes.
Inmiddels heb ik het Kaaps viooltje iets warmer gezet in de woonkamer en zijn er al verscheidene bloemetjes gaan bloeien. Het meest bijzonder vind ik dat het in 2022 paars was en nu wit met een paars randje!
36 minuten geleden
4 opmerkingen:
Het zijn van die leuke plantjes... En je goede zorgen zijn beloond!
Wat goed zeg. Ik heb het ook wel eens geprobeerd. Toen had ik gelezen dat je alleen het steeltje met blad in de grond hoefde te doen. Is niet gelukt!
Wat bijzonder deze begin- en ontstaansgeschiedenis van dit Kaapse viooltje. Wat leuk dat het dan gelukt is om het te behouden.
Bij een Kaaps viooltje denk ik altijd meteen aan mijn moeder. Die had ze ook altijd. Soms heb ik ze ook, maar vaak is het opgaan, blinken en verzinken. Ik houd deze werkwijze in het achterhoofd en wie weet wat er dan gebeurd.
Ik vind het schattige plantjes.
Wat goed van je dat je het Kaaps viooltje niet meteen weggooide.
Nu kun je er extra van genieten.
Een reactie posten