Na ruim twee dagen Berlijn, railde ik door naar Praag. Mijn reservering was tot Praha Holešovice, maar tot mijn ellende lukte het daar niet om uit de trein te komen. Het hele gangpad van de trein werd geblokkeerd door reizigers met enorme koffers die alvast waren gaan staan, omdat ze op Praha hlavní nádraží wilden uitstappen. Noodgedwongen bleef ik dus in de trein en niet veel later bleek dat de voorzienigheid te zijn. Mijn studio lag namelijk maar op 10 minuten lopen van het hoofdstation van Praag en eigenlijk had ik niets te zoeken op Praha Holešovice.
Van Berlijn naar Praag is niet zo'n lange reis, dus meteen de eerste dag maakte ik een voorzichtige verkenningstocht te voet. Naar een glutenvrije bakkerij en ook naar de Moldau. Eerlijk gezegd wist ik vrijwel niets van Praag, behalve dat het aan de Moldau lag en dat de Praagse Burcht befaamd is.
Verder kende ik nog twee Tsjechische componisten namelijk Smetana en Dvorak en een paar Tsjechische kinderen die ooit bij ons op school zaten. Kinderen met een in Tsjechië beroemde vader overigens, maar daarover later meer.
Bij toeval belandde ik ook bij het Rudolfinum, het Praagse Concertgebouw. Hier laat ik het van de zijkant zien, zodat ook het conservatorium is te zien dat er achter ligt.
Het weer ziet er behoorlijk dreigend uit, maar dat viel erg mee. Ik heb wel wat donkere wolken gezien, maar gedurende mijn hele trip is er eigenlijk geen regen gevallen. En dat in de tweede helft van oktober en begin november!
3 opmerkingen:
Wat mooi! Ik ben er nog nooit geweest, maar een vriendin wel en zij had ook al van die prachtige foto's...
Smetana schreef een prachtig stuk over de Moldau. Ik ga het weer eens beluisteren.
Ik was in Praag toen ik 16 jaar was, heel lang geleden! En een paar jaar later, toen ik 20 was, nog een keer. En nu ben ik 60. Ja, wat een bijzondere stad!
Een reactie posten