Op de tentoonstelling in het Catharijneconvent lagen een aantal voorbeeldjes geborduurd door Ulrike Mullner. Ik zeg voorbeeldjes, want ze zijn echt maar klein. Deze vond ik het mooist.
Zelf zat ze te werken in het stratenmakershuisje op de binnenplaats. Daar kon je ook een poging wagen om zelf aan de slag te gaan. Die uitdaging kon ik niet weerstaan, maar het viel niet mee. Gouddraad is weerbarstig.
Er is ook een ruimte gewijd aan het werk van het atelier Stadelmaier. Uiteraard is dat veel moderner, waarvan ik dit wel een goed voorbeeld vond.
De pracht en praal van de oude misgewaden is fenomenaal. Wat zullen daar veel uren in zitten!
Het was een prettige verrassing dat je het tijdschrift van het Catharijneconvent kreeg als je een museumjaarkaart hebt. Dit eerste nummer van 2015 is grotendeels gewijd aan deze speciale tentoonstelling.
4 opmerkingen:
wow, daar was heel veel te genieten zo te zien, mooie foto's!
Wat is het mooi! Ik denk dat daar maanden, jaren werk in zit: in die misgewaden.
O Miriam wat mooi
Groetjes uit Zweden een een heel fijn weekeinden
Supermooi, ongelooflijk vele uren werk steekt hierin.
Grtjes, rita.
Een reactie posten