Aan het begin van 2010 hebben Marjan en ik ons ten doel gesteld om dit jaar de Burridge Lake Aran Afghan te breien. Met een tempo van 50 centimeter per maand, is dat realiseerbaar. Tot nu liep dat aardig, maar ik heb dit doel in juli niet gehaald omdat ik een deadline had op borduurgebied. Door ziekte is het Marjan in augustus niet gelukt om een halve meter te breien. Maar nu is zij weer bij! Hierboven zie je haar tweede lap in alle glorie hangen. In totaal heeft zij dus nu 4 meter gebreid. Nu ik nog.
1 opmerking:
Wat een reep zeg!
Een reactie posten