Van een koorlid kreeg ik het boek "Babyspeelgoed haken" van Rosanne Briggeman. Heel aardig natuurlijk en door de inhoud werd ik blij verrast. Het ziet er aantrekkelijk uit en de omschrijvingen zijn uitgebreid. Kortom, ik kon het niet laten om meteen met een patroon van een wagenhanger in de vorm van een zwaan te beginnen.
De kop haken verliep crescendo. Het ging zelfs zo voorspoedig en eenvoudig dat ik niet elke toer de steken telde. Wat een overmoed! Toen de hals zich verbreedde tot het lijf begon het werk een beetje te bobbelen, een teken dat er teveel steken waren. Bij natellen bleek dat inderdaad het geval. Vervelend, want je vult dit haaksel gaandeweg op. Ik haalde met moeite een stukje uit en haakte de laatste toeren fanatiek tellend opnieuw. Tot mijn verbazing ging het weer fout en waren er teveel steken. Uithalen dus. Helaas bleek het vulsel op een paar plaatsen in een haaklus gekropen te zijn, waardoor het niet zo gecontroleerd verliep. Af en toe was er een flinke ruk aan de draad nodig. Zo kwam het dat ik niet meer wist waar het begin van de toer was. Inmiddels was het me ook duidelijk geworden dat ik dacht dat er een foutje in het patroon stond, waardoor ik tot drie keer toe teveel steken kreeg.
Tja, je snapt waarom ik alleen een zielig los zwanenhoofd heb. Er zit niets anders op dan opnieuw beginnen.
3 opmerkingen:
Dat boek kan ik maar beter niet in mijn bezit krijgen... dat wordt wel er-rug verleidelijk!
Ja, het is tellen en tellen bij dit soort haaksels. En wat je schrijft over uithalen en vulsel in de lussen is helaas heel herkenbaar...:)
Maar het komt goed!
Vulling die vast zit, ik ken het. Als je te hard trekt, trek je heel je werk uit model. Maar dat is toch minder erg dan een fout in een patroon. Dat betekent dat je ieder patroon goed moet lezen voor je begint.
Een zwanenzang dus. Moedig dat je het nogmaals gaat doen. Groet, Dientje
Een reactie posten