In de woonkamer ligt al jaren dit gehaakte kussen op een stoel. Ik heb het gekregen van een Turkse vrouw, die in een razend tempo al kletsend zó een kussen bij elkaar haakt. Zonder patroon en zonder zichtbaar tellen. Knap hè! Overigens houdt deze traditie wel op, want ze leert het haar dochter niet.
3 opmerkingen:
Wauw: een pracht van een kussen is dit! Heel erg fijn haakwerk ok.
Mooi kussen zeg, ik wil er ook zo een. :-) Misschien later eens proberen ook zoiets te haken.
Jammer he, dat tradities verdwijnen.
Mijn dochter kan ook geen steek borduren of haken.
Maar wie weet begint het bij hen ook ooit te kriebelen!
Een reactie posten